chǒu shēng
chǒu huò
chǒu yì
chǒu tǔ
chǒu chà
chǒu yīn
chǒu è
chǒu dǎng
chǒu màn
chǒu jù
chǒu zèn
chǒu tài
chǒu dú
chǒu bó
chǒu lèi
chǒu chà
chǒu xiè
chǒu diǎn
chǒu dì
chǒu cuì
chǒu chà
chǒu tú
chǒu wū
chǒu huà
chǒu dàn
chǒu shǐ
chǒu wèn
chǒu ròu
chǒu yán
chǒu bǐ
chǒu lǔ
chǒu liè
chǒu nüè
chǒu lòu
chǒu míng
chǒu jié
chǒu yí
chǒu mò
chǒu jié
chǒu xiè
chǒu guāi
chǒu shì
chǒu zhì
chǒu dàn
chǒu xiǎn
chǒu zá
chǒu shēng
chǒu huà
chǒu yí
chǒu zú
chǒu yì
chǒu hái
chǒu shí
chǒu chǐ
chǒu xuè
chǒu chái
chǒu chā
chǒu shì
chǒu wū
chǒu yǔ
chǒu jǔ
chǒu cí
chǒu jué
chǒu lì
chǒu huì
chǒu xiàng
chǒu shì
chǒu zhuō
chǒu lòu
chǒu guài
chǒu zuò
chǒu jiǎo
chǒu qì
chǒu bǎo
chǒu zhèng
chǒu xíng
chǒu rǔ
chǒu qī
chǒu sú
chǒu dǐ
chǒu shàn
chǒu zhuàng
chǒu wén
chǒu nì
chǒu lì
yǐn huì
líng huì
fēn huì
zāng huì
chù huì
fán huì
jiān huì
lián huì
héng huì
hūn huì
rǒng huì
bǐ huì
chǒu huì
hén huì
zǐ huì
bì huì
fǔ huì
wāng huì
cān huì
pì huì
cū huì
yàn huì
tān huì
yí huì
chén huì
àn huì
xìn huì
āi huì
yú huì
cǎo huì
rǒng huì
chǎn huì
qián huì
àn huì
chóng huì
kē huì
xié huì
xīng huì
jiàn huì
yōu huì
fán huì
hùn huì
dà huì
zī huì
xíng huì
xiǎn huì
jiě huì
shān huì
qì huì
wú huì
shǐ huì
cū huì
fén huì
shǔ huì
bū huì
yún huì
fù huì
è huì
cán huì
fú huì
cóng huì
bǐ huì
fèn huì
yì huì
gòu huì
hùn huì
wū huì
rú huì
wěng huì
zá huì
xiǔ huì
xiāo huì
diàn huì
wú huì
yīn huì
zāng huì
wū huì
diǎn huì
zhuó huì
sān huì
jí huì
cháng huì
chén huì
nì huì
dí huì
zhēn huì
huāng huì
xiá huì
xiōng huì
yín huì
sào huì
ào huì
zhā huì
wū huì
qún huì
dāo huì
gěng huì
⒈ 丑恶污秽之行；丑恶污秽之事。常指闺门中的丑行。 《世说新语·任诞》“有人讥周僕射” 刘孝标注引晋邓粲《晋纪》：“瞻有爱妾，能为新声。
引顗於众中欲通其妾，露其丑秽，颜无怍色。”
《隋书·宇文智及传》：“初以父功，赐爵濮阳郡公。蒸淫丑秽，无所不为。”
《初刻拍案惊奇》卷四：“或用术迷其家，使他丑秽迭出，愤鬱而死。”
⒉ 丑陋肮脏。
引宋无名氏《异闻总录》卷三：“一人戴破帽曳木履而来，形状丑秽之极。问其门人，曰先生也。”
清王夫之《薑斋诗话》卷二：“杜陵不审，鼓其餘波；嗣后啼飢号寒、望门求索之子，奉为羔雉，至陈昂、宋登春而丑秽极矣。”
[ chǒu ]
1.地支的第二位，属牛。
2.用于计时：丑时（凌晨一点至三点）。
3.传统戏剧角色名：丑角。丑旦。
4.相貌难看：丑陋。
5.可厌恶的，可耻的，不光荣的：丑化。丑恶。丑闻。丑态百出。跳梁小丑。
秽读音：huì秽huì(1)（形）肮脏：～迹｜污～。(2)（形）丑恶：～行｜淫～。