gòu jiā
gòu huì
gòu zhuó
gòu bìng
gòu bì
gòu chén
gòu lèi
gòu fēn
gòu wù
gòu chǐ
gòu bì
gòu wū
gòu rǎn
gòu ní
gòu dú
gòu sú
gòu bì
gòu wán
gòu bèn
gòu miàn
gòu nì
gòu wū
gòu dù
gòu lì
gòu fēn
gòu dù
gòu zǐ
gòu wán
gòu rǔ
dāo huì
bū huì
shǔ huì
cóng huì
cán huì
fán huì
àn huì
zāng huì
hūn huì
rú huì
yí huì
bì huì
zhuó huì
yǐn huì
bǐ huì
xiǎn huì
pì huì
xìn huì
huāng huì
yín huì
cū huì
hùn huì
tān huì
fén huì
xíng huì
sān huì
zī huì
wú huì
zhā huì
qún huì
dà huì
nì huì
líng huì
chǒu huì
yì huì
wū huì
xié huì
hén huì
shān huì
diàn huì
lián huì
yún huì
chǎn huì
bǐ huì
xiōng huì
cū huì
kē huì
zá huì
fǔ huì
fèn huì
wāng huì
jiě huì
gěng huì
zhēn huì
yīn huì
héng huì
àn huì
fù huì
fēn huì
cǎo huì
hùn huì
zāng huì
jiàn huì
qián huì
cháng huì
yàn huì
xiāo huì
è huì
yōu huì
chóng huì
wú huì
wū huì
wěng huì
sào huì
jiān huì
ào huì
gòu huì
qì huì
wū huì
xīng huì
dí huì
xiǔ huì
rǒng huì
cān huì
fú huì
rǒng huì
chén huì
zǐ huì
chén huì
diǎn huì
jí huì
chù huì
fán huì
āi huì
xiá huì
shǐ huì
yú huì
⒈ 肮脏。
引《隋书·艺术传·杨伯丑》：“﹝杨伯丑﹞於是被髮阳狂，游行市里，形体垢秽，未尝櫛沐。”
《南史·王镇之传》：“思远立身简洁，诸客有诣己者，覘知衣服垢秽，方便不前。”
明方孝孺《贫乐窝记》：“其所存者荣大异美，固以世之富贵为垢秽而不肯视。”
⒉ 肮脏之物。
引汉秦嘉《赠妇诗》：“芳香去垢秽，素琴有清声。”
刘一梦《失业之后》：“随着声音从茶馆里就跳出了一个中年人，一副灰黄的面孔，看来好象积了几天垢秽没洗去。”
⒊ 卑污。 《明史·贾三近传》：“平江伯陈王謨以太后姻家，夤缘得镇湖广。
引三近劾其垢秽，乃不遣。”
1.污秽；肮脏：蓬头～面。
2.脏东西：油～。牙～。泥～。
3.耻辱：含～忍辱。
秽读音：huì秽huì(1)（形）肮脏：～迹｜污～。(2)（形）丑恶：～行｜淫～。