náng sì
náng fēng
náng tóu
náng tǔ
náng suō
náng pū
náng shā
náng zī
náng jī
náng xū
nāng chuài
náng qín
náng kuò
náng shǒu
náng chóng
náng jiā
náng dǐ
náng lù
náng qiè
náng chǔ
náng zhǒng
náng kǎn
nāng chuài
náng bèi
náng fēng
náng tuó
náng zhù
náng shū
náng yī
náng mò
náng lóng
náng kōng
náng jī
náng zǎi
náng shǐ
náng zòu
náng sè
náng mǐ
náng gāo
náng zhuāng
náng tūn
náng yíng
niú qiè
gǔ qiè
zhú qiè
yàn qiè
yī qiè
wěi qiè
qū qiè
náng qiè
fù qiè
wéi qiè
bàng qiè
jìn qiè
jīn qiè
xiāng qiè
bǎo qiè
shū qiè
pí qiè
xiāng qiè
dǎo qiè
huà qiè
lóng qiè
kuài qiè
xiàn qiè
fěi qiè
sī qiè
yǎn qiè
jiē qiè
kuāng qiè
dù qiè
shī qiè
shí qiè
sì qiè
sān qiè
yín qiè
⒈ 犹囊笥。古代读书人多用以装书籍文稿，故亦借指书籍。
引唐刘知几《史通·史官建置》：“用使后之学者，坐披囊篋，而神交万古；不出户庭，而穷览千载。”
宋苏轼《游宝云寺得唐彦猷为杭州日送客舟中手书一绝句因和其韵作两首送之且归其书唐氏》之一：“清诗不敢私囊篋，人道黄门有父风。”
⒉ 袋子与箱子。
引明高明《琵琶记·义仓赈济》：“媳妇，你衣衫尽解典，囊篋已罄然。”
清纪昀《阅微草堂笔记·滦阳消夏录三》：“官检所遗囊篋，得松脂戏衣之类。”
1. 口袋：药囊。探囊取物。囊空如洗。囊括。
2. 〔囊生〕藏语，中国西藏农奴主家的奴隶。亦称“朗生”。
3. 像口袋的东西：胆囊。胶囊。囊肿。
箧读音：qiè箧qiè（名）〈书〉小箱子。