náng tūn
náng chóng
náng shǒu
náng mǐ
náng pū
náng tóu
náng sì
náng shā
náng shǐ
náng suō
náng kuò
náng zhǒng
náng yíng
náng mò
náng zǎi
náng gāo
náng zòu
náng tǔ
náng zhù
nāng chuài
náng tuó
náng qín
náng jī
náng shū
náng lù
náng yī
náng kōng
náng chǔ
náng jiā
náng kǎn
náng sè
náng lóng
náng bèi
náng jī
náng fēng
nāng chuài
náng fēng
náng dǐ
náng xū
náng zhuāng
náng zī
náng qiè
nà bèi
fù bèi
kuò bèi
héng bèi
guǎng bèi
zhǐ bèi
yì bèi
gǔn bèi
bāo bèi
gòng bèi
niú bèi
yuán bèi
jià bèi
cuì bèi
bāo bèi
jǐn bèi
zé pī
qín bèi
zhāo bèi
fù bèi
gōng bèi
bào bèi
náng bèi
biāo bèi
jiā bèi
chāng bèi
yǐn bèi
tōng bèi
yān bèi
bù bèi
yuān bèi
huā bèi
yōng bèi
jiāng bèi
xiá bèi
fú bèi
dōng bèi
xiāng bèi
diāo bèi
zhēn bèi
è bèi
kōng bèi
bǎo bèi
liú bèi
mián bèi
zhān bèi
méng bèi
lín bèi
pāng bèi
lí bèi
guāng pī
zhū bèi
yuǎn bèi
jiá bèi
piǎo bèi
xiù bèi
qīn bèi
yǎn bèi
zhān bèi
⒈ 汉王吉父子，皆好车马衣服，其自奉养极为鲜明，及迁徙去处，无蓄积馀财，所载不过囊衣而已。事见《汉书·王吉传》。后用为居官不蓄财但善于自奉之典。参见“囊衣”。
引南朝梁任昉《为范尚书让吏部封侯第一表》：“既而分虎出守，以囊被见嗤。”
1. 口袋：药囊。探囊取物。囊空如洗。囊括。
2. 〔囊生〕藏语，中国西藏农奴主家的奴隶。亦称“朗生”。
3. 像口袋的东西：胆囊。胶囊。囊肿。
被读音：bèi,pī[ bèi ]1. 睡觉时覆盖身体的东西：被子。被单。棉被。毛巾被。羽绒被。被褥。
2. 盖，遮覆：被覆。泽被后世（恩惠遍及后代）。
3. 遭遇，遭受：被灾。被难（nàn）。
4. 介词，用在句中表示主讲是受事者：他被（老板）辞退了。
5. 用在动词前，表示受动：被动。被告。被批评。被剥削。