chuǎn cuò
chuǎn wǔ
chuǎn hé
chuǎn bó
chuǎn wǔ
chuǎn wén
chuǎn bāo
chuǎn wù
chuǎn wù
chuǎn làn
chuǎn wò
chuǎn lìng
chuǎn bó
chuǎn wǔ
chuǎn miù
chuǎn nì
chuǎn yǐ
chuǎn lì
chuǎn zhāng
chuǎn lì
chuǎn chà
chuǎn zá
chuǎn miù
chuǎn é
chuǎn é
chuǎn shū
chuǎn hù
chuǎn chí
wú miù
qiǎn miù
bǐ miù
guāi miù
bèi miù
guǐ miù
wù miù
yōu miù
wán miù
chà miù
guà miù
quē miù
pì miù
yí miù
xié miù
qǔ miù
xū miù
zhǒng miù
chuǎn miù
hūn miù
pì miù
bǐ miù
chì miù
yáng miù
pī miù
é miù
yí miù
bèi miù
jiū miù
què miù
chí miù
hān miù
yū miù
yí miù
wǎn miù
fú miù
shuāi miù
kuāng miù
piān miù
cuò miù
rǒng miù
bǐ miù
shī miù
huāng miù
là miù
àn miù
pī miù
lòu miù
rǒng miù
guò miù
chuǎn miù
lì miù
mí miù
wū miù
hūn miù
wéi miù
zhà miù
qiān miù
dàn miù
tiāo miù
dà miù
wǎng miù
kuáng miù
cī miù
fān miù
hàn miù
guài miù
wǎn miù
wěi miù
huò miù
lǎo miù
dìng miù
bèi miù
tuō miù
⒈ 亦作“舛繆”。
⒉ 差错；错误。
引晋郭璞《＜山海经＞叙》：“其山川名号，所在多有舛谬，与今不同。”
《北史·韩麒麟传》：“抄百餘人名，各读一徧，随即覆呼， 法抚犹有一二舛谬， 显宗了无误错。”
《旧唐书·德宗纪上》：“得非刑法舛繆，忠良鬱湮，暴赋未蠲，劳师靡息。”
清蒲松龄《聊斋志异·辛十四娘》：“我为汝作冰，有何舛谬？”
⒊ 悖谬；荒谬。
引宋赵与时《宾退录》卷五：“虽间有小疵，多不害大体；惟东西二周一节极其舛谬，深误学者。”
明沉德符《野获编·兵部·仇鸾谈兵之舛》：“其间意气之骄盈，议论之舛谬，概难枚举。”
清王士禛《池北偶谈·谈献一·停止闰月》：“然光先实於历法毫无所解，所言皆舛谬。”
《清史稿·高宗纪三》：“左副都御史孙灝奏请明年停止巡幸，上斥其识见舛繆。”
⒋ 错乱。
引唐吴兢《贞观政要·论灾祥》：“皇天降灾，将由视听弗明，刑罚失度，遂使阴阳舛谬。”
《清史稿·礼烈亲王代善传》：“五年三月，詔询诸贝勒：‘国人怨断狱不公，何以弭之？’ 岳托奏：‘刑罚舛谬，实在臣等。’”