yì wèi
jìn wèi
chén wèi
wéi wèi
qí wèi
hù wèi
shì wèi
shèn wèi
qí wèi
cóng wèi
zhí wèi
cǎi wèi
zì wèi
biāo wèi
píng wèi
yí wèi
jūn wèi
shù wèi
hù wèi
shè wèi
miào wèi
bái wèi
yōng wèi
diào wèi
zhèng wèi
chén wèi
bǎo wèi
bèi wèi
chōng wèi
hǔ wèi
èr wèi
hù wèi
hē wèi
jìn wèi
jīng wèi
jiào wèi
sān wèi
qiān wèi
shè wèi
hòu wèi
liè wèi
bǎo wèi
cān wèi
hàn wèi
qū wèi
chéng wèi
huán wèi
hàn wèi
gǒng wèi
kuāng wèi
gōng wèi
hòu wèi
fú wèi
sǒng wèi
biān wèi
fān wèi
gǒng wèi
lóng wèi
róng wèi
wén wèi
luó wèi
bīng wèi
fēi wèi
shǒu wèi
líng wèi
qián wèi
fáng wèi
bì wèi
fǔ wèi
bì wèi
tián wèi
jiǎn wèi
àn wèi
zhōu wèi
jǐng wèi
chéng wèi
yí wèi
méi wèi
péi wèi
qiǎo wèi
míng wèi
zhū wèi
jǐn wèi
dù wèi
xūn wèi
fǔ wèi
jiā wèi
kē wèi
ài wèi
⒈ 帝王的随侍护卫。
引前蜀杜光庭《赵球司徒疾病修醮拜章词》：“自参扈卫之班，遂陟烟霄之路。”
⒉ 指随侍护卫帝王。
引宋叶适《上宁宗皇帝札子一》：“渡江以后，扈衞艰难，诛剪盗贼，大抵西兵西将之餘也。”
《宋史·职官志六》：“凡出入扈衞，守宿以奉上，开收閲习，转补以励下。”
元吴莱《楼光远家观宋绶景德卤簿图》诗：“启胠龙虎动，扈卫鸳鷺簉。”
扈hù(1)（名）随从。(2)姓。
卫读音：wèi卫(1)（动）本义：防护；保卫。(2)（名）明代驻兵的地点；驻军人数比“所”多；后来只用于地名：威海～兵。(3)（名）周朝国名；在今河北南部和河南北部一带。(4)姓。