bǎo wèi
yōng wèi
sǒng wèi
jiǎn wèi
fǔ wèi
biān wèi
cóng wèi
jiā wèi
kuāng wèi
cǎi wèi
kē wèi
chén wèi
fǔ wèi
líng wèi
zhū wèi
fān wèi
zhōu wèi
chéng wèi
zhí wèi
bì wèi
yí wèi
biāo wèi
píng wèi
jǐng wèi
shù wèi
èr wèi
chōng wèi
jīng wèi
qián wèi
xūn wèi
hù wèi
bǎo wèi
shè wèi
jiào wèi
péi wèi
qū wèi
shèn wèi
àn wèi
shè wèi
hàn wèi
bái wèi
hù wèi
chéng wèi
wén wèi
hòu wèi
luó wèi
wéi wèi
qiǎo wèi
zhèng wèi
cān wèi
gōng wèi
míng wèi
ài wèi
qiān wèi
jūn wèi
sān wèi
fú wèi
shǒu wèi
róng wèi
hàn wèi
qí wèi
yí wèi
jìn wèi
hǔ wèi
zì wèi
lóng wèi
yì wèi
méi wèi
diào wèi
jǐn wèi
gǒng wèi
jìn wèi
huán wèi
fáng wèi
bì wèi
hē wèi
qí wèi
gǒng wèi
miào wèi
tián wèi
shì wèi
liè wèi
dù wèi
chén wèi
hòu wèi
hù wèi
bèi wèi
bīng wèi
fēi wèi
⒈ 弼辅护卫。
引《文选·陈琳＜为袁绍檄豫州＞》：“故使从事中郎徐勋就发遣操，使缮脩郊庙，翊卫幼主。”
张铣注：“翊，辅；卫，护也。”
⒉ 侍卫官名。 隋始置， 唐宋因之，与亲卫、勋卫并称三卫； 明废。又民国初改清御前大臣为都翊卫使， 乾清门侍卫等为翊卫使、翊卫副使，以蒙古王公任之，寻废。亦泛指卫士。
引唐白行简《李娃传》：“乃置层榻於南隅，有长髯者，拥鐸而进，翊卫数人。”
茅盾《幻灭》七：“老黄狗阿金的儿子小花像翊卫似的在女主人身边绕走，摇着它的小尾巴。”
辅佐保护。
翊yì（动）〈书〉辅佐；帮助：～戴（辅佐拥戴）｜～赞（辅助）。
卫读音：wèi卫(1)（动）本义：防护；保卫。(2)（名）明代驻兵的地点；驻军人数比“所”多；后来只用于地名：威海～兵。(3)（名）周朝国名；在今河北南部和河南北部一带。(4)姓。