mǔ zhōng
mǔ dào
mǔ mǎ
mǔ lǘ
mǔ jūn
mǔ hòu
mǔ fǎ
mǔ yí
mǔ jiù
mǔ xiōng
mǔ dé
mǔ tāi
mǔ chì
mǔ yīn
mǔ jiào
mǔ jī
mǔ ài
mǔ tǐ
mǔ shàng
mǔ yǎng
mǔ wèi
mǔ sǔn
mǔ xì
mǔ kūn
mǔ fù
mǔ mǔ
mǔ jīn
mǔ shī
mǔ tuó
mǔ jiān
mǔ lín
mǔ xìng
mǔ cái
mǔ fàn
mǔ sè
mǔ cǎo
mǔ zhū
mǔ fú
mǔ dì
mǔ jiā
mǔ xián
mǔ shé
mǔ jiàn
mǔ zhū
mǔ zǐ
mǔ tí
mǔ xiàn
mǔ guó
mǔ cí
mǔ chù
mǔ mèi
mǔ qián
mǔ qì
mǔ zì
mǔ xiào
mǔ yōu
mǔ dǎng
mǔ niú
mǔ hóu
mǔ qīn
mǔ běn
mǔ zú
mǔ ér
mǔ shì
nǚ dì
jiù dì
gāo dì
běn dì
tú dì
xián dì
shū dì
jiè dì
shī dì
wài dì
qì dì
shì dì
yuán dì
yǒu dì
shàng dì
zhōng dì
bù dì
lù dì
jì dì
liè dì
zhì dì
rú dì
nàn dì
jì dì
bāo dì
kūn dì
shù dì
kǎi dì
shè dì
lìng dì
táng dì
shùn dì
xiè dì
méng dì
mèi dì
gēng dì
xùn dì
kūn dì
kǎi dì
tì dì
dǐ dì
tài dì
hé dì
biǎo dì
dào dì
fù dì
jùn dì
cháng dì
zhì dì
kǎi tì
xiōng dì
zǐ dì
jiā dì
zǐ dì
bì dì
nán dì
chǐ dì
mǔ dì
yí dì
mén dì
dà dì
guì dì
qī dì
zhì dì
zú dì
xiào dì
cóng dì
shǎo dì
xiǎo dì
huáng dì
zōng dì
zhòng dì
⒈ 同母之弟。别于庶弟。
引《左传·宣公十七年》：“冬，公弟叔肸卒，公母弟也。凡大子之母弟，公在曰公子，不在曰弟，凡称弟，皆母弟也。”
《书·牧誓》“昬弃厥遗王父母弟不迪” 孔传：“母弟，同母弟。”
孔颖达疏：“《春秋》之例，母弟称弟，凡《春秋》称弟皆母弟也。母弟谓同母之弟。”
唐韩愈《唐故朝散大夫董府君墓志铭》：“公之母弟全素，孝慈友弟。”
清薛福成《母弟季怀事状》：“母弟季怀，讳福保，於兄弟行第四。”
⒉ 母亲的弟弟，即舅。
引《史记·季布栾布列传》：“季布母弟丁公，为楚将。”
司马贞索隐：“谓布之舅也。”
称谓。称同母所生的弟弟。
母mǔ(1)（名）母亲：～女｜老～。(2)（名）家族或亲戚中的长辈女子：祖～｜伯～｜姑～｜姨～。(3)（形）（禽兽）雌性的（跟‘公’相对的）：～鸡｜～牛。(4)（形）（～儿）指一凸一凹配套的两件东西里的凹的一件。(5)（名）有产生出其他事物的能力或作用的：工作～机｜失败乃成功之～。(6)（Mǔ）姓。
弟读音：dì,tì,tuí[ dì ]1. 同父母（或只同父、只同母）的比自己年纪小的男子：弟弟。兄弟。
2. 亲戚或亲族间辈分相同的比自己年纪小的男子：表弟。堂弟。
3. 称同辈比自己年纪小的男性：老弟。师弟。
4. 学生对老师自称或别人指称：弟子。徒弟。
5. 古同“第”，次序。
6. 古同“第”，但。