jiè ké
jiè rù
jiè jiǎ
jiè qīng
jiè shí
jiè xíng
jiè cì
jiè zé
jiè jǐng
jiè jué
jiè shì
jiè dì
jiè gè
jiè zhě
jiè shì
jiè yì
jiè xiān
jiè shào
jiè zhì
jiè zhì
jiè tán
jiè lìn
jiè shèn
jiè hán
jiè jīng
jiè niǎo
jiè qiū
jiè lín
jiè cuì
jiè cí
jiè shào
jiè bái
jiè yīn
jiè lèi
jiè dé
jiè jué
jiè rán
jiè wù
jiè bīn
jiè jié
jiè dú
jiè lì
jiè dì
jiè zú
jiè jié
jiè shì
jiè dú
jiè ní
jiè zhuàn
jiè méi
jiè guī
jiè pì
jiè yǎ
jiè chóng
jiè cāo
jiè tè
jiè lǎo
jiè shì
jiè yān
jiè qì
jiè dí
jiè cuò
jiè èr
jiè yú
jiè jué
jiè zhǐ
jiè jié
jiè yán
jiè chàng
jiè qiào
jiè zú
jiè fū
jiè shān
jiè zì
jiè zhòng
jiè lǚ
jiè zhòu
jiè mǔ
jiè hù
jiè xīn
jiè fù
jiè huái
jiè guī
jiè yì
jiè rén
jiè jìng
jiè zǐ
jiè shǐ
jiè tuī
jiè fú
jiè mǎ
jiè zhèng
jiè zhì
jiè zhí
jiè jiè
jiè xiá
jiè chéng
jiè shòu
jiè lǜ
jiè qiū
chǐ dì
zhòng dì
zōng dì
bì dì
shì dì
nǚ dì
jì dì
nán dì
dào dì
liè dì
dǐ dì
zhì dì
shàng dì
xiè dì
lìng dì
zǐ dì
dà dì
jì dì
tì dì
kūn dì
xiōng dì
xián dì
fù dì
hé dì
jiù dì
cháng dì
gāo dì
zǐ dì
méng dì
tài dì
lù dì
guì dì
shǎo dì
jùn dì
yí dì
xùn dì
xiǎo dì
bāo dì
zhì dì
shū dì
nàn dì
jiè dì
tú dì
huáng dì
kūn dì
zhōng dì
kǎi dì
běn dì
kǎi dì
xiào dì
zú dì
mǔ dì
rú dì
mèi dì
bù dì
jiā dì
táng dì
yuán dì
shùn dì
zhì dì
qī dì
shè dì
yǒu dì
cóng dì
mén dì
shī dì
biǎo dì
qì dì
kǎi tì
gēng dì
shù dì
wài dì
⒈ 对他人之弟的敬称，或对自己弟弟的爱称。
引《左传·襄公二十六年》：“夫子为王子围，寡君之贵介弟也。”
南朝梁沉约《封授临川等五王诏》：“西中郎将护军宏，朕之介弟，早富德誉。”
宋罗大经《鹤林玉露》卷三：“一昨陛下以亲王介弟……出帅， 河北。”
王闿运《武提督碑》：“曾静毅以介弟之贵，躬吮癕之仁，非夫絶伦之勇，孰能致此！”
称谓。尊称他人的弟弟。
介jiè(1)（动）在两者当中：～绍｜媒～｜这座山～于两县之间。(2)（Jiè）姓。介jiè（名）甲：～胄｜～虫。介jiè（形）〈书〉耿直；有骨气：耿～。介jiè（名）古戏曲剧本中；指示角色表演动作时的用语；如笑介、饮酒介等。
弟读音：dì,tì,tuí[ dì ]1. 同父母（或只同父、只同母）的比自己年纪小的男子：弟弟。兄弟。
2. 亲戚或亲族间辈分相同的比自己年纪小的男子：表弟。堂弟。
3. 称同辈比自己年纪小的男性：老弟。师弟。
4. 学生对老师自称或别人指称：弟子。徒弟。
5. 古同“第”，次序。
6. 古同“第”，但。