zhī huì
wú huì
biàn huì
xián huì
kōng huì
jǐng huì
miào huì
xuān huì
zhà huì
jiǎo huì
sù huì
lìng huì
xiǎo huì
yǐng huì
cōng huì
dé huì
bǐng huì
yá huì
fú huì
chán huì
shuǎng huì
bù huì
dìng huì
jí huì
jī huì
mǐn huì
jīng huì
wén huì
cí huì
tán huì
nèi huì
jìng huì
xiǎo huì
líng huì
jùn huì
chá huì
cái huì
xiá huì
fú huì
duān huì
wù huì
biàn huì
zī huì
dào huì
nìng huì
zhì huì
kuáng huì
juàn huì
le huì
tōng huì
míng huì
è huì
xiù huì
fó huì
yīng huì
颖慧yǐnghuì
(1)hAo86.聪颖;聪慧;聪明而有天才(多指少年)
英intelligent;bright;clever⒈ 亦作“頴慧”。聪慧。
引南朝梁陶弘景《＜相经＞序》：“或颖慧若神，仅至齠齔；或不辨菽麦，更保黄耉。”
《明史·王廷陈传》：“廷陈颖慧絶人，幼好弄，父抶之，輒大呼曰：‘大人奈何虐天下名士！’”
《红楼梦》第五回：“宝玉还欲看时，那仙姑知他天分高明，性情颖慧，恐泄漏天机，便掩了卷册。”
清和邦额《夜谭随录·梨花》：“至任所，以其頴慧，命司宅门。”
王闿运《桂阳陈侍郎行状》：“侍郎性颖慧，质实端慤。”
聪明敏慧。
颖yǐng（名）某些禾本科植物子实的带芒的外壳：～果。②（形）东西末端的尖锐部分：短～羊毫（笔）。③（形）聪明：～果。②（形）东西末端的尖锐部分
慧读音：huì慧huì（形）聪明：～心｜智～｜聪～。