wēn qì
wēn guā
wēn biāo
wēn nuǎn
wēn cún
wēn zhào
wēn shàn
wēn xīn
wēn nüè
wēn qíng
wēn ruǎn
wēn gōng
wēn shì
wēn dé
wēn nuǎn
wēn hù
wēn xù
wēn xí
wēn xiù
wēn jué
wēn lí
wēn zhí
wēn shēng
wēn jí
wēn jí
wēn ào
wēn hé
wēn chā
wēn gěi
wēn rú
wēn rè
wēn bǔ
wēn chuáng
wēn lǐ
wēn cuì
wēn shū
wēn ruǎn
wēn hòu
wēn chéng
wēn lì
wēn jié
wēn yì
wēn xié
wēn yán
wēn lì
wēn xún
wēn hǎo
wēn shù
wēn chún
wēn yùn
wēn yù
wēn jǐn
wēn sōng
wēn lú
wēn fù
wēn wén
wēn shēn
wēn niàn
wēn míng
wēn hén
wēn shǔ
wēn chē
wēn nún
wēn fáng
wēn lì
wēn dàn
wēn lún
wēn shí
wēn dùn
wēn gǔ
wēn yǎ
wēn mào
wēn yì
wēn huò
wēn jǐn
wēn wēn
wēn róu
wēn nuǎn
wēn huì
wēn zhòu
wēn hán
wēn qíng
wēn quán
wēn jì
wēn rùn
wēn kè
wēn xiāng
wēn tūn
wēn wǎn
wēn cí
wēn měi
wēn shū
wēn cí
wēn lì
wēn shì
wēn fén
wēn luò
wēn fù
wēn hòu
wēn jiǔ
wēn liáng
wēn xí
wēn juàn
wēn jiǎn
wēn lǐ
wēn huǒ
wēn jū
wēn liáng
wēn zhòng
wēn pǔ
wēn rán
wēn qìng
wēn rùn
wēn nì
wēn jiè
wēn tūn
wēn ǎi
wēn yù
wēn jìng
wēn zhēn
wēn dù
wēn ài
wēn yú
wēn rén
wēn yú
wēn dài
wēn móu
wēn yíng
wēn yǔ
wēn chún
wēn kè
wēn shùn
wēn shí
wēn yín
wēn shèn
wēn lǜ
wēn bǎo
wēn shī
wēn xù
wēn hu
wēn ruǎn
wēn fēng
shěn cún
wài cún
jiàn cún
cán cún
jìng cún
shēng cún
huì cún
chǔ cún
qián cún
tú cún
yǎn cún
jī cún
cháng cún
xìng cún
gǒu cún
chǔ cún
pǔ cún
zhù cún
pán cún
shī cún
guò cún
xiāng cún
wèi cún
yí cún
jì cún
ān cún
fǔ cún
shōu cún
gòng cún
mò cún
gù cún
shān cún
zhēn cún
jiāo cún
tú cún
jiān cún
cháng cún
sī cún
diǎn cún
xià cún
yǒng cún
cāo cún
suǒ cún
gāi cún
diǎn cún
biàn cún
liú cún
píng cún
jiàn cún
nèi cún
yóu cún
chǒng cún
jīn cún
jì cún
sì cún
lín cún
fēng cún
jiù cún
yì cún
pán cún
shàng cún
tí cún
zhù cún
juàn cún
fěi cún
wēn cún
bìng cún
bù cún
jǐn cún
tōu cún
huì cún
yī cún
yú cún
gào cún
zì cún
qǐ cún
jié cún
jù cún
zuò cún
bǎo cún
fù cún
huī cún
gū cún
lè cún
kù cún
温存wēncún
(1) 真情安慰;温顺体贴
例情人温存亲切的倾诉英gentle;kind(2) 休养
例老太太本无大病，温存了一日，至晚也就好了英rest and recuperate⒈ 抚慰，体贴。
引唐韩愈孟郊《雨中寄孟刑部几道联句》：“温存感深惠，琢切奉明诫。”
《二十年目睹之怪现状》第八七回：“少奶奶一言不发，只管抽抽噎噎的哭，大少爷坐在旁边，温存了一会。”
丁玲《一九三〇年春上海（之二）》八：“她冷淡得很，他想说几句温存的话，她便用方法挡住了。”
⒉ 温暖。
引唐司空图《修史亭》诗之一：“渐觉一家看冷落，地炉生火自温存。”
明无名氏《贫富兴衰》第二折：“风颯颯怎地捱，冷颼颼难受忍，这时月富豪家有分，则俺这穷汉每无处温存。”
萧红《生死场》二：“吹口哨，响着鞭子，他觉得人间是温存而愉快。”
⒊ 温柔和顺。
引元王实甫《西厢记》第三本第三折：“他是箇女孩儿家，你索将性儿温存，话儿摩弄，意儿谦洽，休猜做败柳残花。”
《醒世恒言·徐老仆义愤成家》：“若是阿哥这样肚里又明白，笔下又来得，做人且又温存小心，走到势要人家，怕道不是重用？”
清二石生《十洲春语·品艳》：“体态温存，丰神娟秀，望之如碧水芙蓉，纤尘不染。”
萧乾《一本褪色的相册》一：“有时它像是远方吹来的一支儿歌，温存而又委婉，恰似春日垂杨柳梢在脸上拂过。”
⒋ 保暖养息。
引《红楼梦》第四二回：“贾母原没有大病，不过是劳乏了，兼着了些凉，温存了一日，又吃了一剂药，疏散一疏散，至晚也就好了。”
殷勤抚慰。
温wēn(1)（形）本义：温暖；不冷不热。(2)（名）温度：气～。(3)（动）稍加热：～酒。(4)（动）温习：～课。(5)（形）性情柔和：～顺。(6)（名）瘟。(7)姓。
存读音：cún存cún(1)（动）活着：生～。(2)（动）储积：～粮。(3)（动）保留：～疑。(4)（动）寄放：～车。(5)（动）心里怀有：对他～着希望。