fǔ zì
fǔ nà
fǔ xiàn
fǔ zhuàn
fǔ huà
fǔ yòu
fǔ gū
fǔ jiàn
fǔ huì
fǔ róu
fǔ huái
fǔ xī
fǔ xiá
fǔ suí
fǔ jí
fǔ xiū
fǔ lín
fǔ yú
fǔ kòu
fǔ yīng
fǔ jū
fǔ shì
fǔ qī
fǔ kòng
fǔ miǎn
fǔ gōng
fǔ zhì
fǔ yì
fǔ zhèng
fǔ jiē
fǔ jí
fǔ shì
fǔ gǔ
fǔ yuàn
fǔ mō
fǔ kū
fǔ jiāo
fǔ xián
fǔ jì
fǔ biān
fǔ cún
fǔ yù
fǔ xiōng
fǔ pán
fǔ shù
fǔ jǐ
fǔ jié
fǔ jìng
fǔ jǐng
fǔ chén
fǔ cāo
fǔ shì
fǔ shǒu
fǔ mó
fǔ zhēng
fǔ yǎng
fǔ bèi
fǔ shì
fǔ sú
fǔ shī
fǔ jūn
fǔ yù
fǔ píng
fǔ chén
fǔ jīn
fǔ tái
fǔ yùn
fǔ ān
fǔ shùn
fǔ wèi
fǔ tóng
fǔ jí
fǔ pāi
fǔ xián
fǔ xùn
fǔ yù
fǔ fēng
fǔ chǐ
fǔ zhèn
fǔ yì
fǔ yù
fǔ ài
fǔ hé
fǔ àn
fǔ mén
fǔ yì
fǔ shǔ
fǔ xùn
fǔ shì
fǔ bì
fǔ àn
fǔ yù
fǔ jīn
fǔ yǒu
fǔ jié
fǔ yuán
fǔ chù
fǔ xún
fǔ qín
fǔ shì
fǔ zhì
fǔ zhǎng
fǔ duō
fǔ wù
fǔ yù
fǔ wèn
fǔ biāo
fǔ xún
fǔ lǐ
fǔ wán
fǔ bīng
fǔ xīn
fǔ jǐ
fǔ róu
fǔ jú
fǔ láo
fǔ níng
fǔ jī
fǔ fǒu
fǔ yù
fǔ mín
fǔ yuè
fǔ niàn
fǔ rán
fǔ dǎo
fǔ cáng
fǔ lái
fǔ dìng
fǔ xù
fǔ nòng
diǎn cún
yí cún
píng cún
xìng cún
gù cún
zhēn cún
jié cún
lín cún
zhù cún
jiāo cún
pán cún
wèi cún
wēn cún
guò cún
shàng cún
gǒu cún
juàn cún
huì cún
jǐn cún
qián cún
pǔ cún
sì cún
suǒ cún
bìng cún
chǒng cún
cháng cún
tí cún
yī cún
sī cún
tú cún
tōu cún
gāi cún
shēng cún
ān cún
biàn cún
yóu cún
xià cún
yǒng cún
jiù cún
diǎn cún
qǐ cún
xiāng cún
tú cún
gòng cún
jiān cún
yì cún
chǔ cún
fěi cún
jì cún
kù cún
jìng cún
zuò cún
yǎn cún
chǔ cún
lè cún
zhù cún
fēng cún
shān cún
gū cún
nèi cún
bǎo cún
liú cún
cāo cún
fù cún
shěn cún
jī cún
huì cún
jiàn cún
jīn cún
jì cún
zì cún
jù cún
fǔ cún
huī cún
pán cún
shōu cún
shī cún
cháng cún
cán cún
yú cún
gào cún
jiàn cún
wài cún
bù cún
mò cún
⒈ 安抚；抚慰。
引《晏子春秋·问上七》：“昔吾先君桓公，有管仲夷吾保乂齐国，能遂武功而立文德，纠合兄弟，抚存翌州。”
《后汉书·张纯传》：“臣伏见陛下受中兴之命，平海内之乱，修復祖宗，抚存万姓，天下旷然，咸蒙更生。”
宋岳飞《奏复西京捷状》：“于初二日早收復西京了当，已抚存官吏居民，各安职业。”
宋陈亮《与韩元咎尚书元吉书》：“是以冒昩请謁，而尚书抚存教诫若素出门下者，幸甚过望。”
⒉ 抚慰死者的亲属。
引南朝宋颜延之《宋文皇帝元皇后哀策文》：“抚存悼亡，感今怀昔，呜呼哀哉！”
宋洪适《＜元氏长庆集＞原跋》：“抚存感往者，取潘子悼亡为题。”
安抚慰问。
抚fǔ(1)（动）安慰；慰问：～问｜～恤。(2)（动）保护：～养｜～育。(3)（动）轻轻地按着：～摩。(4)（动）同“拊”。
存读音：cún存cún(1)（动）活着：生～。(2)（动）储积：～粮。(3)（动）保留：～疑。(4)（动）寄放：～车。(5)（动）心里怀有：对他～着希望。