jiān chéng
lǎn chéng
tiē chéng
yà chéng
láo chéng
róu chéng
jì chéng
sì chéng
mèi chéng
péi chéng
zhī chéng
shí chéng
shùn chéng
tuō chéng
zǒng chéng
dān chéng
lǐn chéng
xiāng chéng
zūn chéng
tuō chéng
jiāng chéng
fēng chéng
xìng chéng
yǔn chéng
zī chéng
dài cheng
láo chéng
wǔ chéng
gòng chéng
wèi chéng
yíng chéng
jīng chéng
qù chéng
zhī chéng
zī chéng
fēn chéng
yǎn chéng
dān chéng
bì chéng
pò chéng
bǐng chéng
shī chéng
qǔ chéng
dāng chéng
zuǎn chéng
jiāo chéng
bǐng chéng
tǒng chéng
qū chéng
líng chéng
zhāo chéng
xù chéng
gōng chéng
shè chéng
fèng cheng
yǎng chéng
qīn chéng
guǐ chéng
yīng chéng
cān chéng
shī chéng
kǒu chéng
xiè chéng
chà chéng
zhǔn chéng
shào chéng
gòng chéng
jì chéng
qiú chéng
kāi chéng
xuān chéng
dāo chéng
dǐng chéng
yí chéng
zhóu chéng
yìng chéng
xí chéng
jǐn chéng
pī chéng
kàn chéng
lǐng chéng
chuán chéng
duō chéng
zé chéng
kè chéng
应允、承诺。
1. 當、該。《詩經周頌賚》：“文王既勤止，我應受之。”《南史卷三十六江夷傳》：“人所應有盡有，所應無盡無者，其江智深乎？”
2. 或是、想來是，表示推測的意思。南朝陳徐陵《走筆戲書應令詩》：“秋來應瘦盡，偏自著腰身。”唐杜甫《贈花卿詩》：“此曲祇應天上有，人間能得幾回聞？”
承读音：chéng承chéng(1)（动）托着；接着：～尘。(2)（动）承担；担当。～办｜～包｜～印。(3)（动）客套话；承蒙：昨～热情招待；不胜感激。(4)（动）继续；接续：继～｜～先启后（继承前代的并启发后代的）。(5)（动）姓。