yǎn chéng
shí chéng
tiē chéng
jiāo chéng
gòng chéng
zhóu chéng
zhāo chéng
zhǔn chéng
péi chéng
qīn chéng
xù chéng
yǔn chéng
kāi chéng
xiāng chéng
fēng chéng
xìng chéng
jǐn chéng
qù chéng
bǐng chéng
zé chéng
dǐng chéng
shùn chéng
yǎng chéng
pò chéng
tuō chéng
kè chéng
yà chéng
chà chéng
gōng chéng
xuān chéng
zhī chéng
jiāng chéng
gòng chéng
shè chéng
qǔ chéng
zǒng chéng
xiè chéng
sì chéng
zī chéng
líng chéng
kǒu chéng
tǒng chéng
dāng chéng
dān chéng
lǎn chéng
jīng chéng
lǐng chéng
yīng chéng
zuǎn chéng
qiú chéng
bǐng chéng
shào chéng
kàn chéng
tuō chéng
duō chéng
yìng chéng
wèi chéng
wǔ chéng
qū chéng
láo chéng
cān chéng
xí chéng
jiān chéng
zhī chéng
shī chéng
fèng cheng
jì chéng
jì chéng
shī chéng
fēn chéng
yíng chéng
pī chéng
lǐn chéng
chuán chéng
zī chéng
yí chéng
mèi chéng
róu chéng
dài cheng
dān chéng
guǐ chéng
zūn chéng
dāo chéng
láo chéng
bì chéng
⒈ 安慰侍奉。
引《后汉书·乐成靖王党传》：“朕无则哲之明，致简统失序，罔以尉承大姬，增怀永嘆。”
1. 古代官名，一般是武官：县尉。都尉。卫尉。太尉。
2. 军衔的一级，在校以下：尉官。少尉。上尉。
3. 〔尉氏〕地名，在中国河南省。
4. 姓。
承读音：chéng承chéng(1)（动）托着；接着：～尘。(2)（动）承担；担当。～办｜～包｜～印。(3)（动）客套话；承蒙：昨～热情招待；不胜感激。(4)（动）继续；接续：继～｜～先启后（继承前代的并启发后代的）。(5)（动）姓。