jiè kuǎn
jiè zhēng
jiè kǒu
jiè cí
jiè dài
jiè yán
jiè fēi
jiè zǐ
jiè guān
jiè duì
jiè yùn
jiè yǔ
jiè jí
jiè qián
jiè zhù
jiè zhù
jiè gōng
jiè biàn
jiè chū
jiè yuè
jiè piào
jiè chǒng
jiè lìng
jiè jī
jiè bàn
jiè liú
jiè duō
jiè mìng
jiè huàn
jiè zhàng
jiè huī
jiè wāi
jiè suǒ
jiè ruò
jiè dài
jiè jiè
jiè yì
jiè nǐ
jiè zhī
jiè zī
jiè yù
jiè rùn
jiè qì
jiè chūn
jiè dú
jiè shāng
jiè yòng
jiè yào
jiè xiào
jiè jìng
jiè wèn
jiè tīng
jiè qín
jiè zhǐ
jiè tāi
jiè fāng
jiè huǒ
jiè qīn
jiè jù
jiè xùn
jiè zhuāng
jiè shì
jiè zì
jiè shǐ
jiè míng
jiè jiàn
jiè tà
jiè qǔ
jiè dào
jiè zhù
jiè zhài
jiè yǔ
jiè zhí
jiè shū
jiè yì
jiè gù
jiè yuē
jiè bǔ
jiè jìng
jiè yǔ
jiè tí
jiè guò
jiè yīn
jiè duān
jiè jìng
jiè dān
jiè qiàn
jiè wèi
jiè yī
jiè chóu
jiè dìng
jiè yǐ
jiè diào
jiè pìn
jiè shì
jiè lìn
jiè qiǎo
jiè yù
jiè quàn
jiè jiàn
jiè tiáo
jiè cí
jiè jiāo
jiè lù
jiè duì
jiè shòu
jiè rú
jiè huò
jiè sù
jiè kòu
jiè jiù
jiè xián
jiè wàn
jiè guāng
jiè zhù
jiè zhòng
jiè dāo
jiè lì
jiè fǎng
jiè tè
kàn wán
jiè wàn
xiá wán
xié wán
ài wán
qíng wán
gòu wán
shì wàn
zhēn wán
pān wàn
dān wán
níng wán
bǎo wán
fū wán
yín wán
bǎ wán
xiè wán
diāo wàn
pī wán
yuān wán
xún wàn
duì wán
dān wán
guān wàn
líng wán
mù wán
jī wán
fěng wán
chuán wàn
hào wán
⒈ 借取赏玩，翫，同“玩”。 唐李肇《唐国史补》卷上：“玄宗幸蜀，至马嵬驛，命高力士縊贵妃于佛堂前梨树下。
引马嵬店媪收得锦靿一隻。相传过客每一借翫，必须百钱，前后获利极多。”
借jiè(1)（动）暂时使用别人的物品或金钱；借进：向图书馆～书｜跟人～钱。(2)（动）把物品或金钱暂时供给别人使用；借出：～书给他｜～钱给人。借jiè(1)（动）假托：～故｜～端。(2)（动）凭借：～手（假手）。
翫读音：wán同“玩”。