dān gǔ
dān shì
dān lún
dān wèi
dān yōu
dān dài
dān shū
dān hūn
dān liàn
dān sī
dān chǒng
dān wu
dān dào
dān chán
dān gé
dān chí
dān miǎn
dān xué
dān lè
dān nì
dān yì
dān sè
dān jīng
dān xīn
dān mí
dān jiǔ
dān ráo
dān yù
dān ge
dān pán
dān yuè
dān huái
dān dān
dān ài
dān yǐn
dān dú
dān wán
dān yán
dān zī
dān pán
dān yán
dān qíng
dān shàng
dān sān
dān huà
dān huāng
dān yín
dān wán
dān hǎo
dān zhì
dān huò
dān xí
jiāo ráo
zòng ráo
yù ráo
féi ráo
yíng ráo
bù ráo
yāo ráo
yīn ráo
gào ráo
kuān ráo
tǎo ráo
jiǎ ráo
fù ráo
zhí ráo
zhōu ráo
dān ráo
dān ráo
ān ráo
dān ráo
guǎng ráo
yù ráo
wò ráo
fēng ráo
qiú ráo
bái ráo
chóu ráo
bù ráo
yú ráo
yāo ráo
zǒng ráo
shù ráo
⒈ 犹宽恕。耽，一本作“躭”。
引元关汉卿《五侯宴》第三折：“俺梁元帅怎比黄巢，斩大将岂肯耽饶。”
明汤显祖《牡丹亭·冥判》：“此女犯乃梦中之罪，如晓风残月，且他父亲为官清正，单生一女，可以耽饶。”
饶恕、宽容。元．无名氏《争报恩．第一折》：「有一日官人知道，将这一双儿泼男女怎耽饶。」也作「担饶」。
耽dān(1)（动）迟延：～误。(2)（动）过度喜好；迷恋：～于幻想。
饶读音：ráo饶ráo(1)（形）丰富、多：富～｜～有风趣。(2)（动）另外添：～头（多给的少量东西）｜有两人去就行了；不要把他也～在里头。(3)（动）饶恕；宽容：～他这一回。(4)〈口〉（连）表示让步；跟“虽然；尽管”意思相近：～这么让着他；他还不满意。(5)姓。