lǎn jiǎn
lǎn shì
lǎn jìng
lǎn tǒng
lǎn chǔ
lǎn quán
lǎn xié
lǎn zhuì
lǎn chí
lǎn bá
lǎn zhuǎn
lǎn bǐ
lǎn dèng
lǎn kuí
lǎn huò
lǎn shōu
lǎn kè
lǎn zài
lǎn yǐn
lǎn rě
lǎn xiù
lǎn jiàn
lǎn shèng
lǎn zé
lǎn zhū
lǎn pèi
lǎn màn
lǎn chéng
lǎn yī
lǎn chá
lǎn tóu
lǎn gōng
lǎn duō
lǎn huó
lǎn zǎi
lǎn jié
lǎn yán
lǎn chá
lǎn zǒng
lǎn jiǎo
lǎn zhí
lǎn shè
lǎn tián
lǎn qǔ
lǎn nà
lǎn sāi
lǎn dā
lǎn qì
lǎn bào
lǎn pò
lǎn yuè
lǎn cuō
lǎn lāo
lǎn tì
lǎn hù
fǎn pèi
mǐ pèi
hè pèi
yí pèi
shuì pèi
gū pèi
xuān pèi
yù pèi
fèng pèi
biāo pèi
qiè pèi
zōu pèi
hái pèi
mǎ pèi
jué pèi
chěng pèi
diāo pèi
héng pèi
liǎn pèi
wǎng pèi
bìng pèi
xī pèi
fēi pèi
zhí pèi
cù pèi
jiān pèi
rì pèi
zhēng pèi
zhēng pèi
fēi pèi
ān pèi
zhěng pèi
jiāng pèi
yū pèi
lǎn pèi
lóng pèi
sǒng pèi
qí pèi
liù pèi
huǎn pèi
huí pèi
guǐ pèi
xiá pèi
bǐng pèi
qiè pèi
mí pèi
wú pèi
jīn pèi
jiàng pèi
tóng pèi
xián pèi
bā pèi
wǎn pèi
yì pèi
dùn pèi
lián pèi
luán pèi
lián pèi
biān pèi
huáng pèi
àn pèi
chuí pèi
jī pèi
líng pèi
liǎo pèi
gòng pèi
jiāo pèi
yún pèi
chí pèi
qīng pèi
bǎi pèi
yù pèi
cè pèi
cháng pèi
róu pèi
róng pèi
ān pèi
chuí pèi
⒈ 亦作“擥轡”。
⒉ 挽住马韁。
引三国魏曹植《赠白马王彪》诗：“欲还絶无蹊，揽轡止踟蹰。”
唐张文琮《蜀道难》诗：“揽轡独长息，方知斯路难。”
宋王安石《自州追送朱氏女弟至皖口》诗：“揽轡上层冈，下临百仞濠。”
⒊ 按， 汉荀悦《汉纪·文帝纪上》作“揽轡”。后用为谏止君王履险的典故。按， 汉荀悦《汉纪·文帝纪上》作“揽轡”。后用为谏止君王履险的典故。
引《史记·袁盎晁错列传》：“文帝从霸陵上，欲西驰下峻阪， 袁盎骑，并车擥轡，上曰：‘将军怯邪？’ 盎曰：‘臣闻千金之子坐不垂堂，百金之子不骑衡，圣主不乘危而徼幸。今陛下骋六騑，驰下峻山，如有马惊车败，陛下纵自轻，柰高庙、太后何？’上乃止。”
⒋ 见“揽轡澄清”。
控御马匹缰绳。
揽lǎn(1)（动）用胳膊搂：母亲把孩子～在怀里。(2)（动）用绳子等捆：把车上的柴火～上点。(3)（动）把事情拉到自己这方面来：包～｜他把责任都～到自己身上了。(4)（动）把持：独～大权。
辔读音：pèi辔pèi（名）驾驭牲口用的嚼子和缰绳。也叫辔头（tóu）：～头｜鞍～｜执～。