梢组词槭组词
shāo dāng
shāo zhǎng
shāo tiáo
shāo shān
shāo tǒng
shāo jiān
shāo qì
shāo gōu
shāo zǐ
shāo lín
shāo yáo
shāo mén
shāo xìn
shāo wěi
shāo shāo
shāo bǎ
shāo tóu
shāo luó
shāo guā
shāo gōng
shāo bó
shāo ér
xiāo qì
diāo qì
上一组词:凋年 下一组词:槭然
⒈ 风扫残叶声。
引唐刘禹锡《楚望赋》:“楚云改容,飞雨凝滴,洒林递响,淅沥梢槭。”
1. 树枝或条状物的末端:树梢。末梢。梢头。梢林。
2. 末尾:眉梢。收梢。
3. 古代奏乐时拿的竿子。
4. 古同“艄”,船舵尾。
1. 落叶小乔木,树干平滑,叶对生,掌状分裂,秋季变为红色或黄色。花黄绿色,结翅果,能借风力散布种子。木材可做器具。