梢组词芟组词
shāo tǒng
shāo xìn
shāo shān
shāo gōu
shāo lín
shāo bǎ
shāo ér
shāo tóu
shāo zhǎng
shāo yáo
shāo wěi
shāo tiáo
shāo zǐ
shāo guā
shāo luó
shāo dāng
shāo bó
shāo mén
shāo shāo
shāo jiān
shāo gōng
shāo qì
cái shān
zhǎn shān
yí shān
jié shān
上一组词:芟角 下一组词:芟夷
⒈ 指树枝、芦荻之类的防汛护堤材料。
引宋苏辙《乞罢修河司札子》:“朝廷为之置修河司,调发民夫,剗刷役兵,差文武官吏收买梢芟,百废并举。”《宋史·河渠志一》:“旧制,岁虞河决,有司常以孟秋预调塞治之物,梢芟、薪柴、楗橛、竹石、茭索、竹索凡千餘万,谓之春料……凡伐芦荻谓之芟,伐山木榆柳枝叶谓之梢。”
1. 树枝或条状物的末端:树梢。末梢。梢头。梢林。
2. 末尾:眉梢。收梢。
3. 古代奏乐时拿的竿子。
4. 古同“艄”,船舵尾。
芟shān(动)割草。