jué měi
jué qiǎo
jué mén
jué qí
jué rǎng
jué yán
jué jì
jué mài
jué mìng
jué sāi
jué yán
jué jì
jué zhǒng
jué dài
jué mào
jué sè
jué yǐn
jué sì
jué liáng
jué qí
jué miào
jué wéi
jué yàng
jué hè
jué yǎ
jué lèi
jué wàng
jué chí
jué chǎn
jué bì
jué pèi
jué zú
jué yín
jué rán
jué yuán
jué tàn
jué huáng
jué zōng
jué pǐn
jué cháng
jué bǎn
jué qún
jué lù
jué shǎo
jué cái
jué xián
jué bǎn
jué míng
jué hu
jué cháng
jué huà
jué ài
jué jiā
jué gǔ
jué shí
jué wù
jué guó
jué yù
jué shǒu
jué jiāo
jué shōu
jué qíng
jué hòu
jué zhòng
jué gēn
jué zhāng
jué lǐ
jué jié
jué yù
jué guǐ
jué lì
jué mò
jué mù
jué jū
jué xiāo
jué liú
jué hǎo
jué yù
jué wèn
jué jì
jué rén
jué qì
jué wáng
jué yǎn
jué chàng
jué jiàn
jué dǎo
jué biān
jué lián
jué dǎo
jué zhāo
jué wèi
jué dé
jué kēng
jué āi
jué diào
jué kǒu
jué xué
jué mù
jué diàn
jué mài
jué gān
jué chàng
jué xù
jué diǎn
jué jù
jué miè
jué kū
jué yì
jué kàng
jué duān
jué jiào
jué jìng
jué fú
jué bù
jué è
jué chù
jué jùn
jué fēi
jué sì
jué xī
jué jīng
jué fá
jué chén
jué dǐng
jué shī
jué bìn
jué zhāo
jué jiǎo
jué fēng
jué yīng
jué dì
jué duì
jué jǐng
jué yàn
jué chū
jué shū
jué jīng
jué shèng
jué qì
jué xiá
jué xù
jué yì
jué yǐng
jué fán
jué àn
jué lín
jué chuán
jué děng
jué dòu
jué lì
jué āng
jué zhèng
jué lún
jué huó
jué shì
jué sú
jué bǐ
gū kàng
jiāo kàng
fèn kàng
zhòng kàng
mí kàng
lùn kàng
jiǎo kàng
jī kàng
ào kàng
dū kàng
bù kàng
qiān kàng
hàn kàng
lóng kàng
jiǎo kàng
fāng kàng
jué kàng
jiǎn kàng
qiáng kàng
gāo kàng
qián kàng
ào kàng
jué kàng
láng kàng
láng kàng
guò kàng
jié kàng
犹刎颈。
《汉书·张耳陈馀传》：“﹝贯高﹞乃仰絶亢而死。” 颜师古注：“亢者，总谓颈耳。”《后汉书·隗嚣传论》：“则知其道有足怀者，所以栖有四方之桀，士至投死絶亢而不悔者矣。”
绝jué(1)（动）断绝：～交｜～缘｜隔～｜拒～｜络绎不～。(2)（动）完全没有了；穷尽；净尽：斩尽杀～｜法子都想～了。(3)（形）走不通的；没有出路的：～地｜～壁｜～处逢生。(4)（形）独一无二的；没有人能赶上的：～技｜他的书画可称双～。(5)（副）极；最：～大多数｜～大部分。(6)（副）绝对（用在否定词前面）：～无此意。(7)（名）绝句：五～｜七～。
亢读音：kàng,háng,gāng[ kàng ]高的。高亢
高傲、强硬。亢直、不卑不亢
过甚。亢旱、亢奋、亢进