wù duó
wù ēn
wù tīng
wù jiě
wù huì
wù fàn
wù chǒng
wù zì
wù dài
wù gōng
wù shāng
wù dǎo
wù chē
wù běn
wù wǒ
wù jiào
wù shēn
wù chù
wù xìn
wù guó
wù xià
wù huò
wù tuō
wù chā
wù é
wù bǐ
wù shā
wù miù
wù rù
wù yòng
wù cuò
wù é
wù zhèng
wù mǎo
wù diǎn
wù yǎn
wù miù
wù qī
wù rén
wù wén
wù zhěn
wù zhōu
wù ná
wù shì
liàn ēn
shì ēn
méng ēn
yāo ēn
chén ēn
huái ēn
jiǎo ēn
wù ēn
gōng ēn
bào ēn
fēng ēn
shī ēn
xíng ēn
huān ēn
shèng ēn
miù ēn
chéng ēn
lún ēn
xiàn ēn
gū ēn
shǎn ēn
huáng ēn
yì ēn
rè ēn
kuān ēn
xī ēn
jiāo ēn
fàn ēn
shī ēn
míng ēn
dào ēn
duàn ēn
shěn ēn
xián ēn
kāi ēn
jī ēn
chóu ēn
jiù ēn
mì ēn
shēn ēn
shēng ēn
cè ēn
cí ēn
xuān ēn
bào ēn
yí ēn
tiān ēn
huí ēn
wēi ēn
gū ēn
tán ēn
xiè ēn
zhān ēn
yí ēn
shōu ēn
bèi ēn
chuí ēn
hé ēn
pǔ ēn
bào ēn
gǎn ēn
lóng ēn
gū ēn
guǎ ēn
qǐ ēn
hèng ēn
xìng ēn
hàn ēn
pèi ēn
gù ēn
lóng ēn
shè ēn
ài ēn
hòu ēn
shēn ēn
dào ēn
jiù ēn
sì ēn
mài ēn
cháng ēn
tuī ēn
zhào ēn
shū ēn
mù ēn
hóng ēn
jiàng ēn
yí ēn
wàng ēn
shù ēn
qiǎn ēn
hóng ēn
qǔ ēn
shì ēn
sī ēn
bài ēn
piān ēn
cháo ēn
niǔ ēn
yǎng ēn
gē ēn
kuàng ēn
kěn ēn
wò ēn
zhān ēn
zhuì ēn
fù ēn
jìn ēn
⒈ 谓误施恩泽。多用作谦词。
引宋曾巩《代皇子免延安郡王第二表》:“然则推至公之谊,宜始於臣。惟特寝於误恩,可曲全於拙分。”
宋王安石《辞仆射表》:“伏望圣慈,俯照愚款,断从公论,追寝误恩。”
《续资治通鉴·宋太宗淳化五年》:“﹝帝﹞又别赐钱五十万以遗其祖母。翼日,对宰相言及之,且曰:‘已与五十緡矣。’ 吕蒙正曰:‘前所赐盖五百緡。’帝曰:‘此误也,然不可追。’…… 虚己亦纯孝篤谨,家极贫。虽一时误恩,人以为殆天赐也。”
误wù(1)(名)错误。(2)(动)耽误:~期|~事。(3)(动)使受损害:~杀|~伤。(4)(动)不是故意(得罪人或损害人):~会|~用。
恩读音:ēn恩ēn(1)(名)恩惠。(2)姓。