mài lǎo
mài wǔ
mài gōng
mài fù
mài xiàng
mài zhí
mài wén
mài pū
mài quán
mài chàng
mài kōng
mài mìng
mài diǎn
mài xiū
mài dǐ
mài shì
mài jiā
mài luàn
mài yuē
mài qián
mài guì
mài chū
mài tú
mài yùn
mài huā
mài wǔ
mài quē
mài jué
mài chǎng
mài mǎi
mài sǐ
mài huāng
mài duàn
mài quàn
mài guó
mài hǎo
mài dǎo
mài qīng
mài què
mài qíng
mài chāng
mài chěng
mài jiàng
mài ào
mài qì
mài yì
mài jiāng
mài píng
mài jìn
mài zhòng
mài xiè
mài fàn
mài shé
mài zéi
mài yù
mài měng
mài yǒu
mài běn
mài gōng
mài méng
mài zhé
mài dāi
mài yù
mài yǎn
mài sī
mài huò
mài yōng
mài ēn
mài gěi
mài shù
mài zhèn
mài bīng
mài jiāo
mài qiào
mài fàng
mài jià
mài dù
mài yù
mài qīng
mài lú
mài guà
mài zhàng
mài zuǐ
mài fù
mài kè
mài jiàn
mài guān
mài hūn
mài shǒu
mài guāi
mài yōng
mài shēn
mài táng
mài zhì
mài kè
mài è
mài tí
mài píng
mài miǎn
mài lǎn
mài zhàng
mài yào
mài yù
mài liǎn
mài zhū
mài chūn
mài xiào
mài lì
mài shé
mài jì
mài bǔ
mài jué
mài kǒu
mài nong
mài qǐng
mài huò
mài yì
mài dān
mài hūn
mài jiān
mài zǔ
mài lín
mài fǎ
mài cái
mài qiǎo
mài néng
mài zuò
mài pó
mài huì
mài fù
mài wēi
mài zhǔ
mài yín
mài lú
mài fāng
mài kē
mài kùn
mài jīn
mài zū
mài bǐng
gū ēn
zhān ēn
jiù ēn
huái ēn
tán ēn
mài ēn
jiù ēn
zhān ēn
shēn ēn
duàn ēn
jī ēn
bào ēn
míng ēn
shè ēn
huáng ēn
kuàng ēn
wàng ēn
hóng ēn
méng ēn
shēng ēn
cí ēn
shù ēn
xíng ēn
shōu ēn
hé ēn
shěn ēn
pèi ēn
hòu ēn
mù ēn
chéng ēn
mì ēn
fēng ēn
qǔ ēn
zhào ēn
xuān ēn
xìng ēn
yí ēn
kāi ēn
sì ēn
shēn ēn
bào ēn
chuí ēn
tuī ēn
jiàng ēn
shèng ēn
xiàn ēn
jìn ēn
qiǎn ēn
yì ēn
bèi ēn
hóng ēn
wēi ēn
bào ēn
miù ēn
fàn ēn
xián ēn
liàn ēn
cháo ēn
wù ēn
jiāo ēn
gū ēn
jiǎo ēn
lóng ēn
zhuì ēn
lún ēn
gǎn ēn
gù ēn
cháng ēn
hàn ēn
shī ēn
shì ēn
yí ēn
pǔ ēn
hèng ēn
shì ēn
tiān ēn
xiè ēn
chén ēn
shū ēn
qǐ ēn
guǎ ēn
gē ēn
huān ēn
dào ēn
kěn ēn
cè ēn
fù ēn
shǎn ēn
yí ēn
rè ēn
xī ēn
niǔ ēn
gū ēn
kuān ēn
piān ēn
lóng ēn
chóu ēn
wò ēn
ài ēn
yāo ēn
huí ēn
yǎng ēn
gōng ēn
dào ēn
sī ēn
shī ēn
bài ēn
⒈ 谓以小恩小惠收买他人。
引《三国志·吴志·张温传》：“靖兵众之势，干任之用，皆胜於贾原、蒋康，温尚不容私以安於靖，岂敢卖恩以协原康邪？”
《新唐书·藩镇传·刘济》：“今天子诛承宗，而燕无一卒济易水者，正使潞人卖恩於赵，贩忠於上。”
宋吴曾《能改斋漫录·记事一》：“章郇公在中书。 欧阳文忠公初自夷陵县令贬所回，復馆职，通判滑州。以书与公求一郡，公答之，无可意。 文忠不悦。俄而擢知諫院，一年中歷三司，直龙图，为学士、 河朔都转运。 文忠始服公非卖恩者。”
故意施恩于人，使人感激。
卖mài(1)（动）拿东西换钱（跟‘买’相对）：把余粮～给国家。(2)（动）为了自己出卖祖国或亲友：～国｜～国求荣。(3)（动）尽量用出来；不吝惜：～劲儿｜～力气。(4)（动）故意表现在外面；让人看见：～功｜～弄。(5)（量）旧时饭馆中称一个菜为一卖：一～炒腰花。
恩读音：ēn恩ēn(1)（名）恩惠。(2)姓。