shū pǐn
shū fēng
shū shàng
shū tè
shū zhuó
shū qū
shū jì
shū chēng
shū jiāng
shū hào
shū xíng
shū cāo
shū chán
shū zhì
shū tíng
shū jué
shū diào
shū jiǎng
shū dài
shū zhòng
shū cháng
shū shǎng
shū sè
shū zhì
shū zhuó
shū jì
shū sú
shū shèn
shū lù
shū zhuàng
shū mù
shū guī
shū yì
shū fān
shū jì
shū guǐ
shū zūn
shū yóu
shū gōng
shū xūn
shū lún
shū fú
shū wēng
shū juàn
shū xíng
shū wò
shū jìng
shū lì
shū xuǎn
shū dài
shū chǒng
shū yīn
shū yǐn
shū gé
shū miào
shū zào
shū sǐ
shū děng
shū zú
shū wěi
shū liè
shū xuán
shū zhěn
shū ēn
shū jié
shū guān
shū xíng
shū jì
shū cái
shū xiáng
shū jiàn
shū diǎn
shū tú
shū juàn
shū fāng
shū lǐ
shū guài
shū yuǎn
shū yì
shū zī
shū xiāng
shū tú
shū jiān
shū bié
shū lì
shì ēn
rè ēn
jìn ēn
hé ēn
yì ēn
kāi ēn
pèi ēn
shì ēn
jiǎo ēn
yāo ēn
shōu ēn
lún ēn
xiè ēn
hóng ēn
fàn ēn
gū ēn
lóng ēn
liàn ēn
qǐ ēn
shǎn ēn
hòu ēn
cè ēn
mì ēn
gōng ēn
shěn ēn
bào ēn
wò ēn
bào ēn
fēng ēn
gū ēn
lóng ēn
chéng ēn
shè ēn
yí ēn
tán ēn
chóu ēn
duàn ēn
shī ēn
chuí ēn
cí ēn
jiāo ēn
shēng ēn
kuàng ēn
wēi ēn
shù ēn
mù ēn
xiàn ēn
hèng ēn
zhān ēn
huān ēn
huái ēn
jiù ēn
sī ēn
miù ēn
dào ēn
shī ēn
bèi ēn
yǎng ēn
míng ēn
xī ēn
jī ēn
wàng ēn
dào ēn
shēn ēn
xián ēn
jiàng ēn
tuī ēn
huáng ēn
huí ēn
yí ēn
fù ēn
tiān ēn
bài ēn
xuān ēn
kuān ēn
mài ēn
xìng ēn
guǎ ēn
shēn ēn
shū ēn
zhuì ēn
gē ēn
pǔ ēn
hóng ēn
cháng ēn
cháo ēn
gū ēn
jiù ēn
zhào ēn
ài ēn
gǎn ēn
bào ēn
shèng ēn
sì ēn
gù ēn
qǔ ēn
qiǎn ēn
zhān ēn
yí ēn
xíng ēn
méng ēn
kěn ēn
chén ēn
wù ēn
niǔ ēn
piān ēn
hàn ēn
⒈ 特别的恩宠。常指帝王的恩宠。
引《后汉书·杜诗传》：“上书乞避功德，陛下殊恩，未许放退。”
唐杜甫《建都十二韵》：“牵裾恨不死，漏网辱殊恩。”
《二十年目睹之怪现状》第四二回：“他那随时随事教诲你，无论文字的紕繆，处世的机宜，知无不言，这一层倒是可遇不可求的殊恩，不可不报的。”
⒉ 指蒙受特殊的恩宠。
引宋范仲淹《奏致仕分司官乞与折支全俸状》：“自赞善大夫以下，文武官即未殊恩，鲜闻致政。”
殊shū(1)（动）本义：死。(2)（形）不同；差异：～途同归。(3)（形）特别；特殊：～功｜～效。(4)（副）〈书〉很；极：悬～。(5)〈书〉（动）断；绝。
恩读音：ēn恩ēn(1)（名）恩惠。(2)姓。