kuì rén
kuì diàn
kuì yùn
kuì xī
kuì jìn
kuì xiǎng
kuì yùn
kuì sūn
kuì zhuàn
kuì xiè
kuì sūn
kuì huán
kuì zèng
kuì diàn
kuì shí
kuì lǐ
kuì shàn
kuì yí
kuì zhuǎn
kuì xiàn
kuì suì
kuì yí
kuì jié
kuì cì
kuì wǎn
kuì biān
kuì yǎng
kuì lù
kuì xiàn
kuì wèn
kuì zhì
kuì xiǎng
kuì gěi
kuì lù
kuì xiǎng
kuì dá
kuì liáng
kuì jiàn
kuì xié
kuì yí
kuì sì
kuì xì
kuì kuàng
kuì zhì
kuì shàn
kuì sòng
kuì shú
kuì yìn
kuì láo
kuì cuàn
lù yí
shēn yí
shàn yí
cán yí
pí yí
shǐ yí
féi yí
suì yí
shèng yí
mí yí
cì yí
fū yí
wèn yí
yì yí
bǔ yí
wú yí
xiàn yí
yì yí
hū yí
lán yí
gū yí
jié yí
fù yí
kuàng yí
rǎn yí
fèng yí
yìn yí
jì yí
jìn yí
láo yí
yù yí
kuàng yí
huò yí
kuì yí
suǒ yí
qǐ yí
zèng yí
què yí
huì yí
zhōu yí
fèng yí
liú yí
chuán yí
qì yí
mèng yí
zhuì yí
yì yí
gòng yí
lǐ yí
zǔ yí
jiàn yí
shí yí
馈遗kuìyí
(1)馈赠
英present a gift;make a present of⒈ 馈赠。
引《史记·孝武本纪》：“人闻其能使物及不死，更馈遗之，常餘金钱帛衣食。”
《南史·萧洽传》：“洽清身率职，馈遗一无所受，妻子不免飢寒。”
清刘献廷《广阳杂记》卷一：“到官之日，除弊政，絶馈遗。”
⒉ 餽遺：赠与。餽，通“馈”。
引《史记·吕不韦列传》：“安国君及夫人因厚餽遗子楚，而请吕不韦傅之。”
宋袁褧《枫窗小牍》卷上：“举朝文武阉寺，皆有餽遗。”
清蒲松龄《聊斋志异·嫦娥》：“向慕之，每以餽遗阶进。”
赠与财物。
馈kuì（动）馈赠：～送｜～以鲜果。
遗读音：yí,wèi[ yí ]1.遗失。
2.遗失的东西：路不拾～。
3.遗漏：～忘。补～。
4.留下：～迹。～憾。不～余力。
5.专指死人留下的：～容。～嘱。～著。
6.排泄大小便或精液（多指不自主的）：～矢。～尿。～精。