xiá shì
xiá liè
xiá tú
xiá zhì
xiá dí
xiá fǎ
xiá shì
xiá liè
xiá wán
xiá sú
xiá wán
xiá xì
xiá fàn
xiá màn
xiá nì
xiá xiè
xiá shū
xiá wǔ
xiá ōu
xiá liè
xiá ài
xiá qià
xiá nī
xiá mì
xiá zhǔ
xiá rǎo
xiá wěi
xiá yǔ
xiá xié
xiá xuè
xiá yǐn
xiá shǎng
xiá chǔ
xiá shòu
xiá jìn
xiá xī
xì wǔ
xiào wǔ
gòu wǔ
bēi wǔ
mà wǔ
wán wǔ
màn wǔ
màn wǔ
dài wǔ
ào wǔ
píng wǔ
mài wǔ
gòu wǔ
qīn wǔ
xì wǔ
xiá wǔ
lì wǔ
shàn wǔ
jù wǔ
qī wǔ
mà wǔ
yuān wǔ
biàn wǔ
yíng wǔ
líng wǔ
jiàn wǔ
jiāo wǔ
màn wǔ
jìn wǔ
shān wǔ
líng wǔ
qǔ wǔ
ào wǔ
míng wǔ
hòng wǔ
yù wǔ
líng wǔ
kuáng wǔ
miè wǔ
jī wǔ
qīng wǔ
qiào wǔ
(.好工具)狎侮xiáwǔ
(1) 轻慢，戏弄。常用以形容人物言行举止
例今商王受狎五常，荒怠无敬。——《书·秦誓》英slight⒈ 轻慢侮弄。
引《书·旅獒》：“德盛不狎侮。狎侮君子，罔以尽人心；狎侮小人，罔以尽其力。”
孔传：“盛德必自敬，何狎易侮慢之有。”
《史记·高祖本纪》：“高祖因狎侮诸客，遂坐上坐，无所詘。”
《三国演义》第四十回：“融（孔融 ）平日每每狎侮丞相。”
独立苍茫子《东京学界公愤始末告乡人父老兴学书》：“﹝陈天华﹞内愴怀于祖国之孱弱，外不堪日人之狎侮。”
恶作剧，戏弄。