fù luò
fù lè
fù lín
fù ǎo
fù zú
fù yì
fù kāng
fù tài
fù shuō
fù yì
fù guì
fù cái
fù fā
fù shòu
fù hù
fù gōu
fù ér
fù yūn
fù lù
fù zhì
fù kū
fù shí
fù dà
fù sǒu
fù wán
fù lǎo
fù jiāo
fù xiàn
fù shuǐ
fù shèng
fù rén
fù guó
fù pó
fù shēn
fù jié
fù hàn
fù làng
fù qiáng
fù yù
fù bó
fù liàng
fù lì
fù ráng
fù yàn
fù lóng
fù lì
fù shē
fù ráo
fù yuán
fù fān
fù hòu
fù jī
fù yù
fù zǐ
fù háo
fù gǔ
fù jiān
fù jiào
fù shì
fù chūn
fù yǎn
fù shàn
fù yù
fù gěi
fù ān
fù qián
fù qiān
fù zhí
fù fù
fù fán
fù shāng
fù zhòng
fù yì
fù kuàng
fù bèi
fù yu
fù cái
fù yǒu
fù gǔ
fù yì
fù mào
fù zhòng
fù chǒng
fù zī
fù shù
fù nóng
fù nóng
fù nián
fù suì
fù ráng
fù yě
fù jiā
fù zhōng
fù mín
fù shì
fù tāi
fù chāng
fù chǐ
fù bēi
fù jiàn
fù lì
fù píng
fù gāo
fù guì
fù cáng
fù hán
fù yú
fù zú
fù wò
fù tai
fù wēng
fù yù
fù kuàng
⒈ 后以“富骄”指因富有而骄傲。
引《论语·学而》：“子贡曰：‘贫而无諂，富而无骄，何如？’子曰：‘可也。未若贫而乐，富而好礼者也。’”
《后汉书·列女传·鲍宣妻》：“宣尝就少君父学，父奇其清苦，故以女妻之，装送资贿甚盛。 宣不悦，谓妻曰：‘ 少君生富骄，习美饰，而吾实贫贱，不敢当礼。’”
唐韩愈《唐故中散大夫少府监胡君神道碑》：“迁尚书驾部郎中，数以事犯尚书李巽，巽时主盐铁事，富骄恃势，以语丞相，由是退公为凤翔少尹。”
富fù(1)（形）基本义：财产多（跟‘贫’‘穷’相对）：财产多（跟‘贫’‘穷’相对）(2)（名）资源；财产：～源｜财～。(3)（形）丰富；多：～饶｜～于养分。(4)（Fù）姓。
骄读音：jiāo骄jiāo(1)（形）骄傲：戒～戒躁｜反～破满。(2)（形）〈书〉猛烈：～阳。