fù shèng
fù gāo
fù zī
fù zú
fù nóng
fù jiāo
fù wò
fù yù
fù qián
fù shòu
fù kū
fù jiā
fù gōu
fù lín
fù shù
fù shì
fù shēn
fù nóng
fù lì
fù zǐ
fù fán
fù yì
fù làng
fù yì
fù yù
fù cái
fù chūn
fù yǎn
fù lóng
fù lù
fù zhōng
fù lì
fù nián
fù ráng
fù yě
fù gǔ
fù ān
fù bēi
fù luò
fù wán
fù yù
fù yì
fù qiáng
fù ér
fù hán
fù cái
fù ráng
fù yàn
fù jiàn
fù bó
fù háo
fù pó
fù fā
fù kuàng
fù qiān
fù tai
fù hòu
fù ǎo
fù suì
fù shē
fù chǒng
fù fān
fù lì
fù bèi
fù yūn
fù sǒu
fù zhòng
fù lè
fù guì
fù jiào
fù shuǐ
fù rén
fù tài
fù lǎo
fù jī
fù kuàng
fù yuán
fù cáng
fù shì
fù tāi
fù kāng
fù xiàn
fù guó
fù fù
fù shāng
fù wēng
fù hàn
fù liàng
fù gǔ
fù chǐ
fù yù
fù jiān
fù yu
fù shàn
fù yú
fù zú
fù píng
fù zhì
fù mào
fù dà
fù ráo
fù jié
fù mín
fù hù
fù zhòng
fù shí
fù zhí
fù gěi
fù guì
fù chāng
fù yǒu
fù shuō
fù yì
bèi jiǎ
chǔ jiǎ
hǎi jiǎ
pín jiǎ
shū jiǎ
kǒng jiǎ
hú jiǎ
liáng jiǎ
qiáng jiǎ
bàn jiǎ
èr jiǎ
shāng gǔ
huò jiǎ
qū jiǎ
jiàn jiǎ
kè jiǎ
dài jiǎ
jiǎn jiǎ
yóu jiǎ
zuò gǔ
yán jiǎ
chéng jiǎ
fàn jiǎ
bǎi jiǎ
liú jiǎ
fú jiǎ
jù gǔ
yà jiǎ
shàng jiǎ
yuǎn jiǎ
zhèng jiǎ
gōng jiǎ
cuó jiǎ
bó jiǎ
jué jiǎ
píng jiǎ
fāng jiǎ
guān jiǎ
dà gǔ
háo jiǎ
kòu jiǎ
liú jiǎ
shàn gǔ
gěng jiǎ
fù gǔ
bān jiǎ
xù jiǎ
lián jiǎ
guì jiǎ
shì jiǎ
huá jiǎ
méi jiǎ
tōng jiǎ
xíng gǔ
tān jiǎ
⒈ 富有的坐商。亦泛指富商。
引《汉书·食货志下》：“羲和置命士督五均六斡，郡有数人，皆用富贾。”
宋柳师尹《王幼玉记》：“﹝幼玉﹞所与往还皆衣冠士大夫。捨此，虽巨商富贾，不能动其意。”
明何景明《赠胡君宗器序》：“给纳之者，有权门，有贵家，有戚里，有世族，有豪商，有富贾。”
富fù(1)（形）基本义：财产多（跟‘贫’‘穷’相对）：财产多（跟‘贫’‘穷’相对）(2)（名）资源；财产：～源｜财～。(3)（形）丰富；多：～饶｜～于养分。(4)（Fù）姓。
贾读音：gǔ,jiǎ[ gǔ ]1. 作买卖的人；商人。古时特指设店售货的坐商：行商坐贾。
2. 卖:余勇可贾（比喻还有多余的力量可以使出）。