fù zú
fù shòu
fù nóng
fù mín
fù zǐ
fù luò
fù cáng
fù yǎn
fù yì
fù zú
fù yú
fù sǒu
fù yù
fù lǎo
fù chūn
fù jiāo
fù nóng
fù shì
fù zhōng
fù hòu
fù jī
fù rén
fù yuán
fù hàn
fù cái
fù làng
fù yù
fù shē
fù tài
fù tai
fù kāng
fù chāng
fù yàn
fù tāi
fù jiān
fù shuǐ
fù ān
fù jiàn
fù gāo
fù gǔ
fù shuō
fù gǔ
fù yǒu
fù jiā
fù bó
fù fān
fù mào
fù shàn
fù fán
fù lì
fù yù
fù lì
fù shēn
fù zhòng
fù wò
fù hán
fù jiào
fù píng
fù ér
fù yì
fù gōu
fù ǎo
fù yu
fù dà
fù fù
fù suì
fù lóng
fù yù
fù shì
fù wán
fù ráng
fù pó
fù lè
fù yì
fù lín
fù zī
fù zhí
fù xiàn
fù zhòng
fù yì
fù qiáng
fù fā
fù qiān
fù bēi
fù zhì
fù ráo
fù chǐ
fù guì
fù guó
fù gěi
fù shù
fù qián
fù shèng
fù nián
fù lù
fù guì
fù háo
fù hù
fù shí
fù kū
fù kuàng
fù lì
fù yūn
fù liàng
fù shāng
fù yě
fù bèi
fù chǒng
fù ráng
fù cái
fù kuàng
fù wēng
fù jié
dàn yàn
yāo yàn
càn yàn
fán yàn
fú yàn
guì yàn
xiāng yàn
xiān yàn
pò yàn
nóng yàn
gū yàn
wū yàn
jìng yàn
liàng yàn
qī yàn
guāng yàn
qiú yàn
mù yàn
qín yàn
xiān yàn
dàn yàn
jué yàn
liè yàn
fā yàn
wǎn yàn
qīng yàn
huá yàn
qǐ yàn
yān yàn
gǔ yàn
guī yàn
yù yàn
fù yàn
chóu yàn
hóng yàn
míng yàn
cóng yàn
yáo yàn
xīn yàn
jiāo yàn
hān yàn
chūn yàn
gāo yàn
jìng yàn
yì yàn
yě yàn
zhēng yàn
jīng yàn
huì yàn
jǐn yàn
ruì yàn
huā yàn
fěn yàn
jiāo yàn
chī yàn
dòu yàn
chǔ yàn
měi yàn
nuǎn yàn
yáo yàn
hán yàn
fán yàn
chěng yàn
yuē yàn
xiān yàn
bì yàn
guài yàn
jiāo yàn
cán yàn
guī yàn
fàn yàn
duān yàn
yāo yàn
cè yàn
āi yàn
lěng yàn
kuáng yàn
wán yàn
cǎi yàn
fēng yàn
sòng yàn
yín yàn
dān yàn
yán yàn
nóng yàn
yào yàn
jīng yàn
shū yàn
bāo yàn
jīng yàn
tǔ yàn
jí yàn
nèn yàn
zhǎn yàn
kuā yàn
xīn yàn
jiā yàn
zhì yàn
mù yàn
⒈ 见“富艳”。亦作“富艷”。美盛；华丽。
引《三国志·魏志·任城陈萧王传赞》：“陈思文才富艳，足以自通后叶。”
唐刘禹锡《唐故衡州刺史吕君集纪》：“﹝公﹞始学左氏书，故其文微为富艳。”
金元好问《荆棘中杏花》诗：“天真不到铅粉笔，富艳自是宫闈花。”
清袁枚《随园诗话》卷一：“故《三都》、《两京赋》，言木则若干，言鸟则若干，必待搜辑羣书，广採风土，然后成文。果能才藻富艷，便倾动一时。”
范文澜蔡美彪等《中国通史》第二编第三章第十一节：“曹植文才富艳，思若有神，被曹丕逼迫，满怀忧愤，发为诗文，情采并茂。”
富fù(1)（形）基本义：财产多（跟‘贫’‘穷’相对）：财产多（跟‘贫’‘穷’相对）(2)（名）资源；财产：～源｜财～。(3)（形）丰富；多：～饶｜～于养分。(4)（Fù）姓。
艳读音：yàn1.色彩光泽鲜明好看：～丽。娇～。百花争～。这布的花色太～了，有没有素一点的?
2.指关于爱情方面的；香艳：～情。～史。
3.羡慕：～羡。
4.姓。