pán zhū
pán gēn
pán fú
pán hù
pán ní
pán qū
pán qián
pán jù
pán mǎn
pán qū
pán liú
pán yōu
pán chóng
pán cuò
pán ná
pán dào
pán wěi
pán lián
pán yù
pán táo
pán gèn
pán yǐng
pán bó
pán mù
pán xiōng
pán ná
pán pì
pán báo
pán bó
pán zhé
pán yíng
pán jì
pán huǐ
pán jù
pán chī
pán lóng
pán zhī
pán chē
pán jué
pán jí
pán pán
pán kuí
pán biān
pán shé
pán wān
pán xuán
pán zhǐ
pán qiú
pán gù
pán shí
pán luò
pán zhì
pán yū
pán rào
pán shé
pán jié
⒈ 盘踞，占据。
引宋苏辙《论渠阳蛮事札子》：“杨晟臺等手下兵丁虽止五六千人，然种族蟠踞溪洞，众极不少。”
清感惺《断头台·党争》：“狄郎的士党蟠踞内阁，不当放弃责任。”
吴晗《朱元璋传》第四章二：“元顺帝北走后， 纳哈出拥兵蟠踞金山，养精蓄锐，等候机会南下。”
⒉ 盘曲蹲踞。
引宋文莹《玉壶清话》卷一：“李南阳至尝作《亢宫赋》，其序略曰：‘予少多疾，羸不胜衣。庚寅岁冬夕，忽梦游一道宫，金碧明焕，一巨殿，一宝牀，岿然于中，一金龙蟠踞於牀之上。’”
⒊ 指盘结。
引萧军《八月的乡村》七：“佃户老孔，特别要表示他是更忠于东家，用手掌拍着胸膛，他底小发辫很固执地蟠踞在头顶上。脖子的脉管高高地裸露着，胡子稀疏地起着颤动。”
盘结占据。