chéng huá
chéng quán
chéng lǜ
chéng lǎng
chéng jiǔ
chéng jiā
chéng yuǎn
chéng lǜ
chéng yī
chéng bì
chéng miǎo
chéng chuàng
chéng lán
chéng huī
chéng xù
chéng jiàn
dèng jié
chéng huī
chéng yíng
chéng sù
chéng cāng
chéng yǒu
chéng huái
chéng rùn
chéng jùn
chéng lǜ
chéng yì
chéng jìng
chéng mù
chéng tíng
chéng shēn
chéng jìng
chéng xū
chéng míng
chéng zhuó
chéng shì
chéng yī
chéng liàn
chéng lǜ
deng deng
chéng qīng
chéng dàn
chéng jiāng
chéng chá
chéng jìng
chéng jiǎn
chéng mì
chéng lì
chéng láo
chéng xǐ
chéng xiān
chéng mín
chéng liè
chéng kōng
chéng hóng
chéng gāo
chéng sī
chéng xīn
chéng yíng
chéng xuàn
chéng jīn
chéng jiǎn
chéng mò
chéng xūn
chéng xù
chéng chè
chéng hé
chéng dìng
chéng shuǎng
chéng jū
chéng bō
chéng jìng
chéng yáng
chéng chè
chéng dàn
chéng zhàn
chéng qié
chéng fēn
dèng ní
chéng biàn
dèng shā
chéng dí
chéng bó
chéng shuǐ
chéng bié
chéng níng
chéng níng
chéng jìng
chéng shāng
chéng lán
chéng yī
chéng jì
chéng zhèng
⒈ 谓水清而静。
引北魏郦道元《水经注·河水二》：“东望坳泽……其水澄渟，冬夏不减。”
唐王季友《鉴止水赋》：“鉴於水者，不在於广大而在於澄渟。”
⒉ 喻清静，平静。
引晋孙盛《老聃非大贤论》：“值澄渟之时，则司契垂拱；遇万动之化，则形体勃兴。”
唐白居易《狂吟七言十四韵》：“性海澄渟平少浪，心田洒扫浄无尘。”
1. 水静而清：澄莹。澄酒（淡酒）。澄汰。澄澈。澄湛。澄廓。澄清。澄碧。澄净。澄静。澄明。
渟读音：tíng,tīng[ tíng ]1. 水积聚而不流动：“禹凿龙门，通大夏，疏九河，曲九防，决渟水，致之海。”
2. （水）深：崇渟。