chéng láo
chéng xīn
chéng yáng
chéng qīng
chéng bó
chéng jiàn
chéng míng
chéng shuǐ
chéng cāng
chéng xù
chéng yǒu
chéng xuàn
chéng huī
chéng jìng
chéng yíng
chéng biàn
chéng hé
chéng liè
chéng mù
chéng lǜ
dèng shā
chéng jiā
chéng jiǎn
chéng dàn
chéng jìng
chéng shì
chéng mì
chéng zhuó
chéng sī
chéng lán
chéng yī
chéng qié
chéng jiāng
chéng yuǎn
chéng jū
chéng jìng
chéng jiǔ
chéng jīn
chéng jìng
chéng jì
chéng zhèng
chéng bō
chéng dìng
chéng xiān
chéng yī
dèng jié
chéng chá
chéng rùn
chéng shāng
chéng huá
chéng miǎo
chéng xǐ
chéng dí
chéng mò
chéng lán
chéng bì
chéng chuàng
chéng chè
chéng níng
chéng jùn
chéng huī
chéng quán
chéng xūn
chéng hóng
chéng xū
deng deng
chéng zhàn
chéng lǎng
chéng fēn
chéng gāo
chéng lǜ
chéng shēn
chéng liàn
chéng shuǎng
chéng huái
chéng bié
chéng lì
chéng tíng
chéng sù
dèng ní
chéng kōng
chéng lǜ
chéng yī
chéng chè
chéng yì
chéng jiǎn
chéng lǜ
chéng dàn
chéng níng
chéng yíng
chéng jìng
chéng xù
chéng mín
⒈ 亦作“澄彻”。
⒉ 清澈，水清见底。
引晋王献之《杂帖》：“镜湖澄澈，清流泻注。”
唐修睦《僧院泉》诗：“澄澈照人胆，深山只一般。”
明刘基《活水源记》：“其初为渠时，深不踰尺，而澄彻可鉴。”
鲁迅《且介亭杂文·忆刘半农君》：“他的浅，却如一条清溪，澄澈见底，纵有多少沉渣和腐草，也不掩其大体的清。”
⒊ 清亮明洁。
引南朝宋谢灵运《怨晓月赋》：“墀除兮镜鑑，房櫳兮澄澈。”
宋苏舜钦《依韵和伯镇中秋见月九日遇雨之作》：“常年此夕或阴晦，今岁澄澈将快哉！”
金段成己《中秋之夕封生仲坚卫生行之携酒与诗见过依韵以答》：“夜凉河汉静无声，澄澈天开万里晴。”
聂绀弩《奇遇》：“月亮已经升得很高了，比刚才晶莹澄澈得多。”
⒋ 明白。
引《关尹子·九药》：“论道者，或曰凝寂，或曰邃深，或曰澄澈。”
胡适《费氏父子的学说》：“费密作《孙徵君传》，只说：‘其学以澄彻为宗，和易为用。’”
清澈、明亮。
1. 水静而清：澄莹。澄酒（淡酒）。澄汰。澄澈。澄湛。澄廓。澄清。澄碧。澄净。澄静。澄明。
澈读音：chè澈chè（形）水很清。