jì dīng
dōng dīng
lǔ dīng
qiū dīng
jiān dīng
bǔ ding
yú dīng
yǒng dīng
dàn dīng
zhèng dīng
liù dīng
páo dīng
juān dīng
shān dīng
lú dīng
líng dīng
xiāng dīng
máo dīng
shā dīng
suí dīng
dàn dīng
bái dīng
gēn dīng
yuán dīng
nán dīng
měng dīng
gōng dīng
tàn dīng
dì dīng
suān dīng
cán dīng
juē dīng
zhōng dīng
yī dīng
jìn dīng
bǐng dīng
huā dīng
shā dīng
jiā dīng
liáng dīng
lā dīng
nǚ dīng
yán dīng
tún dīng
bàn dīng
guāng dīng
shēn dīng
níng dīng
shí dīng
bào dīng
tuán dīng
ān dīng
èr dīng
liáo dīng
dòng dīng
tuì dīng
quán dīng
dú dīng
shàng dīng
pù dīng
cái dīng
jī dīng
pín dīng
miǎn dīng
nóng dīng
diāo dīng
gū ding
qū dīng
rén dīng
yì dīng
yí dīng
jǐng dīng
jí dīng
bǎo dīng
chéng dīng
qí dīng
diū dīng
mén dīng
gōng dīng
bǔ dīng
mì dīng
tū dīng
jiāo dīng
chéng dīng
hù dīng
yì dīng
kù dīng
shì dīng
líng dīng
jiàn dīng
qiān dīng
qiáo dīng
bāng dīng
lěng dīng
chū dīng
dòng dīng
bīng dīng
tiān dīng
yā dīng
liàn dīng
bù dīng
zhuā dīng
qí dīng
zhuàng dīng
huǒ dīng
biàn dīng
wǔ dīng
kàng dīng
lú dīng
kuàng dīng
liáo dīng
líng dīng
kè dīng
chōu dīng
jiù dīng
mù dīng
dān dīng
bì dīng
chuán dīng
qióng dīng
yīng dīng
dēng dīng
wéi dīng
yùn dīng
fēi dīng
kè dīng
cì dīng
liáo dīng
tiān dīng
nèi dīng
jí dīng
⒈ 园丁。
引唐杜甫《驱竖子摘苍耳》诗：“畦丁告劳苦，无以供朝夕。”
宋杨万里《五月三日早起步东园示幼舆子》诗之二：“筠箕苕帚两无踪，窃果畦丁职不供。”
清曹寅《月夜舟泊惠山过秦园》诗：“畦丁欵客浑常事，应怪深宵数笠圆。”
清梁章鉅《称谓录·百工》：“畦丁即园丁也。”
⒉ 畦夫。
引宋王禹偁《盐池十八韵》：“场吏输年额，畦丁奉月课。”
园丁。
畦qí（名）有土埂围着的一块块排列整齐的田地。
丁读音：dīng,zhēng[ dīng ]1. 天干的第四位，用于作顺序第四的代称：丁是丁，卯是卯。
2. 成年男子。
3. 人口。
4. 从事某种劳动的人：园丁。