bì róng
lóng róng
tái róng
máo róng
lù róng
hóng róng
tuó róng
zǐ róng
méng róng
sōng róng
qiú róng
máo róng
péng róng
méng róng
xiān róng
fēng róng
lǜ róng
xīn róng
tà róng
cuì róng
tà róng
mí róng
péng róng
běng róng
wěng róng
fèng róng
xiāng róng
chāi róng
huā róng
tān róng
⒈ 裘皮上的柔软细毛。常用以形容蓬松散乱。
引宋苏轼《正月一日雪中过淮谒客回作》诗之一：“冰崖落屐齿，风叶乱裘茸。”
1.毛皮的衣服：狐～。轻～。集腋成～。
2.姓。
茸读音：róng茸róng(1)（名）草初生纤细柔软的样子：毛～～的小草。（作定语）(2)（名）鹿茸；雄鹿的嫩角；带茸毛；含血液；是一种珍贵的中药：参～。