pū pò
pū chuí
pū lù
pū chì
pū chuí
pū chī
pū qǔ
pū yuán
pū huā
pū qí
pū pū
pū shan
pū tóu
pū de
pū shuǐ
pū biāo
pū dǎo
pū fá
pū liàng
pū shǒu
pū léng
pū miàn
pū ǎn
pū dā
pū biāo
pū míng
pū mō
pū tiǎn
pū kè
pū tà
pū dì
pū wò
pū mǎn
pū lā
pū shuò
pū mǎ
pū máng
pū shan
pū ben
pū tiān
pū tiāo
pū liè
pū qí
pū huàn
pū tū
pū mài
pū shā
pū lù
pū táo
pū ròu
pū rèn
pū jì
pū chǐ
pū lū
pū chī
pū dàng
pū fàn
pū luò
pū mǎi
pū dòu
pū chī
pū dāo
pū shuǎi
pū kōng
pū miè
pū jiǎn
pū bí
pū duàn
pū chì
pū zé
pū tōng
pū chéng
pū fù
pū tēng
pū diē
pū lēng
pū jiē
pū lù
pū qǔ
pū zǎo
pū jiù
pū fěn
pū sù
pū sā
pū jiǎn
pū sù
pū jiǔ
pū duī
pū dǎ
pū là
pū tǎo
pū jī
pū piào
pū bǐ
pū yǎn
pū pá
pū yú
pū chī
pū dōng
⒈ 象声词。形容物体落地声。
引《醒世恒言·灌园叟晚逢仙女》：“酒醉手软，持不甚牢，盃纔举起，不想袖在筯上一兜，扑碌的连盃打翻。”
《醒世恒言·小水湾天狐贻书》：“忽闻扑碌的一声，堕下一隻鸟来，不歪不斜，正落在杨寳面前。”
扑pū(1)（动）用力向前冲；使全身突然伏在物体上：～进怀｜香气～鼻。(2)（动）把全部心力用到（工作、事业等上面）：一心～在工作上。(3)（动）拍打：～粉｜鸟儿～着翅膀。(4)（动）扑打；进攻：～灭｜～蝇｜直～敌军巢穴。
碌读音：lù,liù[ lù ]1. 平凡（指人）：庸碌。碌碌（如“忙忙碌碌”）。
2. 繁忙：劳碌。忙碌。