pū biāo
pū qǔ
pū kè
pū dì
pū fá
pū chī
pū dàng
pū jī
pū sù
pū sā
pū lū
pū duī
pū lù
pū chī
pū luò
pū fàn
pū dā
pū lù
pū chuí
pū mǎi
pū biāo
pū miàn
pū jiē
pū huàn
pū shǒu
pū jiù
pū qí
pū kōng
pū jì
pū shuǎi
pū dāo
pū lā
pū yǎn
pū chī
pū chuí
pū dōng
pū bǐ
pū yú
pū shuò
pū liè
pū míng
pū huā
pū pò
pū qí
pū jiǔ
pū tēng
pū chī
pū ben
pū ròu
pū diē
pū mǎn
pū lēng
pū dǎ
pū shan
pū dǎo
pū tū
pū zǎo
pū fù
pū jiǎn
pū bí
pū tóu
pū léng
pū lù
pū tà
pū fěn
pū shan
pū dòu
pū tiāo
pū yuán
pū ǎn
pū tǎo
pū táo
pū chì
pū tiǎn
pū shuǐ
pū wò
pū tiān
pū mō
pū sù
pū pá
pū là
pū qǔ
pū de
pū rèn
pū zé
pū mǎ
pū jiǎn
pū chǐ
pū duàn
pū máng
pū shā
pū mài
pū chì
pū pū
pū piào
pū miè
pū chéng
pū tōng
pū liàng
⒈ 鞭打。
引《仪礼·乡射礼》“射者有过则挞之” 汉郑玄注：“射者中人，本意在侯，去伤害之心远，是以轻之，以扑挞於中庭而已。”
用鞭、棍打。
如：「扑挞嫌犯，极不人道，又常造成冤狱，现代文明国家早已废止。」
扑pū(1)（动）用力向前冲；使全身突然伏在物体上：～进怀｜香气～鼻。(2)（动）把全部心力用到（工作、事业等上面）：一心～在工作上。(3)（动）拍打：～粉｜鸟儿～着翅膀。(4)（动）扑打；进攻：～灭｜～蝇｜直～敌军巢穴。
挞读音：tà挞tà（动）〈书〉用鞭子或棍子打。