hù huí
pán huí
mèng huí
fǎn huí
yān huí
qǔ huí
shēn huí
chè huí
chán huí
zhēng huí
yū huí
yán huí
yuān huí
guī huí
fān huí
zhōu huí
pán huí
wān huí
gào huí
qián huí
què huí
xiān huí
wǎn huí
juàn huí
tuì huí
zhào huí
piāo huí
kāng huí
xún huí
dòu huí
shàng huí
xún huí
xiōng huí
qiān huí
tuān huí
tú huí
bù huí
lái huí
zhù huí
zhī huí
pái huí
biāo huí
shū huí
xuán huí
jiāng huí
jīn huí
jiǔ huí
sù huí
bì huí
luán huí
dī huí
fù huí
yōng huí
fēn huí
zhē huí
bì huí
lún huí
yíng huí
hái huí
yū huí
mí huí
yíng huí
chóu huí
jiān huí
suō huí
fāng huí
bó huí
sù huí
dǎo huí
yī huí
zhé huí
yáng huí
chán huí
zhuǎn huí
huán huí
diào huí
yíng huí
tóu huí
pái huí
chí huí
pì huí
péi huí
jiǎo huí
xiáng huí
zhān huí
pī huí
chōu huí
kǒu huí
zhāo huí
xià huí
tiān huí
pō huí
qīng huí
lái huí
jǐ huí
shōu huí
⒈ 迂回;缓慢曲折。
引明沉德符《野获编·内阁·异途中书初授》:“以儒士起家者,仅得鸿臚……又九年,始拜中书舍人,其途紓迴如此。”
明胡应麟《诗薮·古体上》:“紓迴断续,《骚》之体也;讽諭哀伤,《骚》之用也。”
纾shū(动)缓和;解除。
回读音:huí回huí(1)(动)曲折环绕:~旋|~环|~肠|迂~。(2)(动)从别处回到原来的地方 :~家|~还|~路|~门|~去。(3)(动)掉转:~马枪|~头|~升。(4)(动)答复;回报:~信|~礼|~电|~文。(5)(动)回禀:~报|~禀。(6)(动)谢绝;退掉;辞去:~绝|退~|驳~|撤~。(7)(量)指事情、动作的次数:一~|数~。(8)(量)说书的一个段落;章回小说的一章:第一~|一百二十~本。回huí(1)(名)回族。(2)姓。