kēng shà
kēng háo
kēng rén
kēng mēng
kēng tián
kēng huò
kēng jǐng
kēng jiàng
kēng yě
kēng àn
kēng zi
kēng hù
kēng kǎn
kēng kǎn
kēng tàn
kēng hài
kēng fén
kēng gāng
kēng qiàn
kēng mái
kēng qiàn
kēng dào
kēng lù
kēng héng
kēng mù
kēng xiàn
kēng wā
kēng zé
kēng shā
kēng piàn
kēng zhào
kēng nóng
kēng rú
kēng gǔ
kēng jǐng
kēng jǐng
hǎi gāng
qì gāng
diào gāng
táo gāng
yín gāng
chōng gāng
jīn gāng
yān gāng
qīng gāng
kēng gāng
hán gāng
bà gāng
lán gāng
yù gāng
wǎ gāng
fēng gāng
dǎo gāng
jī gāng
jiàng gāng
yú gāng
xiā gāng
yù gāng
rǎn gāng
jiǔ gāng
bào gāng
shuǐ gāng
biāo gāng
diàn gāng
chē gāng
dǐng gāng
dǐng gāng
lǔ gāng
hóng gāng
⒈ 方言。供大小便用的缸。
引《何典》第一回:“形容鬼恐怕爬坑缸弗上,做了一个大势头跨上板去。”
坑kēng(1)(名)(~儿)洼下去的地方。(2)(名)(名)地洞;地道:~道|矿~。(3)(名)(动)古时指活埋人:~杀|焚书~儒。(4)(名)(动)坑害:~人。(5)(名)(Kēnɡ)姓。
缸读音:gāng缸gāng(1)(名)(~儿)盛东西的器物;底小口大;用陶、瓷、搪瓷、玻璃等烧制而成:水~|酒~|小鱼~儿。(2)(名)缸瓦:~砖|~盆。(3)(名)像缸的器物:汽~。