kēng gāng
kēng tián
kēng shā
kēng kǎn
kēng fén
kēng rú
kēng rén
kēng nóng
kēng gǔ
kēng xiàn
kēng yě
kēng zi
kēng shà
kēng jǐng
kēng zé
kēng jǐng
kēng tàn
kēng héng
kēng háo
kēng hù
kēng dào
kēng kǎn
kēng qiàn
kēng mù
kēng mēng
kēng jǐng
kēng mái
kēng zhào
kēng jiàng
kēng huò
kēng qiàn
kēng àn
kēng wā
kēng lù
kēng piàn
kēng hài
zhōng gǔ
hàn gǔ
cāng gǔ
cái gǔ
bāo gǔ
cuī gǔ
yǐng gǔ
qū gǔ
mù gǔ
jué gǔ
lǚ gǔ
yú gǔ
jī gǔ
bì gǔ
mǐ gǔ
bǎi gǔ
pú gǔ
shuài gǔ
líng gǔ
yī gǔ
bài gǔ
huì gǔ
méng gǔ
líng gǔ
jiǎn gǔ
yuán gǔ
yáng gǔ
yuān gǔ
jiù gǔ
shí gǔ
gōu gǔ
chén gǔ
dà gǔ
qī gǔ
guǐ gǔ
lǚ gǔ
kuāng gǔ
lí gǔ
shí gǔ
màn gǔ
bào gǔ
rù gǔ
bāo gǔ
páng gǔ
dān gǔ
máo gǔ
hóng gǔ
yě gǔ
máng gǔ
liù gǔ
jiàn gǔ
kēng gǔ
liǎn gǔ
qìng gǔ
tāng gǔ
yá gǔ
fàng gǔ
bā gǔ
guǎn gǔ
quǎn gǔ
chāng gǔ
tuì gǔ
jìng gǔ
qí gǔ
pì gǔ
yǔ gǔ
shēn gǔ
jiàn gǔ
huái gǔ
yàn gǔ
shú gǔ
cáo gǔ
bì gǔ
bīn gǔ
liào gǔ
àn gǔ
hán gǔ
lín gǔ
yáng gǔ
bù gǔ
hè gǔ
xíng gǔ
shén gǔ
yì gǔ
bù gǔ
shuǐ gǔ
luò gǔ
wéi gǔ
shān gǔ
bō gǔ
zhī gǔ
yōu gǔ
cháng gǔ
yá gǔ
fén gǔ
bō gǔ
dào gǔ
bīng gǔ
mèi gǔ
liǔ gǔ
xiè gǔ
sù gǔ
zhàn gǔ
pō gǔ
xī gǔ
yáng gǔ
wéi gǔ
niǎo gǔ
chōng gǔ
guǒ gǔ
áo gǔ
càn gǔ
lóng gǔ
dài gǔ
hé gǔ
shǔ gǔ
míng gǔ
lín gǔ
jū gǔ
qiàn gǔ
bǐ gǔ
suì gǔ
shēng gǔ
bǐng gǔ
ài gǔ
duàn gǔ
shāng gǔ
miǎn gǔ
jī gǔ
hán gǔ
bó gǔ
qí gǔ
shuāng gǔ
bēi gǔ
xiáo gǔ
kēng gǔ
luán gǔ
chuān gǔ
hé gǔ
shì gǔ
yú gǔ
kōng gǔ
biān gǔ
ā gǔ
jiǔ gǔ
pìn gǔ
gōng gǔ
hé gǔ
jùn gǔ
wǎn gǔ
yīng gǔ
àn gǔ
xián gǔ
qiàn gǔ
jǐng gǔ
dōng gǔ
yú gǔ
tiáo gǔ
zǐ gǔ
huò gǔ
jiā gǔ
guī gǔ
zhèng gǔ
qián gǔ
chūn gǔ
bǎi gǔ
tǔ gǔ
sì gǔ
nián gǔ
hán gǔ
jīn gǔ
dàn gǔ
jùn gǔ
guó gǔ
kuī gǔ
chū gǔ
dǎ gǔ
qiān gǔ
cūn gǔ
dī gǔ
jiàn gǔ
zuò gǔ
guān gǔ
bō gǔ
sī gǔ
sāng gǔ
jiá gǔ
jī gǔ
fēi gǔ
dēng gǔ
huǒ gǔ
xiāo gǔ
wǔ gǔ
fēng gǔ
rán gǔ
tōng gǔ
wēn gǔ
ān gǔ
yé gǔ
qióng gǔ
liè gǔ
bǒ gǔ
jī gǔ
guì gǔ
qióng gǔ
xiá gǔ
⒈ 沟壑溪谷。
引晋葛洪《抱朴子·登涉》：“入山而无术，必有患害……或令人迷惑狂走，堕落坑谷。”
北齐颜之推《颜氏家训·止足》：“自丧乱已来，见託风云，徼倖富贵，旦执机权，夜填坑谷，朔欢卓郑，晦泣颜原者，非十人五人也。”
宋苏辙《次韵王巩见赠》：“我舟得愁霖，牵挽脱坑谷。”
⒉ 阬谷：沟壑溪谷。新、旧《唐书》并作“坑谷”。
引《史记·货殖列传》：“弋射渔猎，犯晨夜，冒霜雪，驰阬谷。不避猛兽之害，为得味也。”
晋葛洪《抱朴子·酒诫》：“或奔车走马赴阬谷，而不惮以九折之阪为螘封。”
《资治通鉴·唐太宗贞观十六年》：“出行必整队伍，前导者长呼，则人皆奔迸，不避阬谷，路絶行者，国人甚苦之。”
坑kēng(1)（名）（～儿）洼下去的地方。(2)（名）（名）地洞；地道：～道｜矿～。(3)（名）（动）古时指活埋人：～杀｜焚书～儒。(4)（名）（动）坑害：～人。(5)（名）（Kēnɡ）姓。
谷读音：gǔ,yù[ gǔ ]1.两山或两块高地中间的低洼地：峡～。万丈深～。
2.谷类作物的总称。也特指粟：五 ～。～草。
3.古代百谷的统称，即农作物的统称。
4.〈方〉稻。也指稻的子实。