shì wén
shì fā
shì qīng
shì yán
shì mù
shì zhèng
shì yuàn
shì shè
shì mù
shì gǔ
shì jìn
shì rèn
shì jiàn
shì gào
shì sǐ
shì mín
shì quàn
shì jí
shì yuē
shì biǎo
shì jiè
shì cí
shì xìn
shì méng
shì zhì
shì yào
shì zhāng
shì lìng
shì xīn
shì chéng
zhòu mù
xū mù
fáng mù
fēng mù
bāng mù
bài mù
cí mù
gōng mù
gǔ mù
fén mù
qiū mù
biǎo mù
sǎo mù
cì mù
sào mù
sǎo mù
dào mù
jì mù
fén mù
qiū mù
yí mù
zhàn mù
jiāo mù
shì mù
qiáo mù
yíng mù
shàng mù
qiān mù
gǒng mù
tú mù
shì mù
shěng mù
xiāng mù
kàn mù
lú mù
tiě mù
yá mù
xū mù
líng mù
fù mù
zǔ mù
biān mù
lǒng mù
yú mù
gù mù
yì mù
shēng mù
dào mù
lǘ mù
⒈ 《晋书·王羲之传》：“时驃骑将军王述少有名誉，与羲之齐名，而羲之甚轻之，由是情好不协…… 述后检察会稽郡，辩其刑政，主者疲於简对。
引羲之深耻之，遂称病去郡，於父母墓前自誓。”
后因以“誓墓”称去官归隐。 宋陆游《书志》诗：“往年出都门，誓墓志已决。”
晋王羲之为会稽内史时，与骠骑将军王述齐名，而王羲之看轻此人。后王述因蒙显授，位高于羲之。一日王述检察会稽郡，羲之深以为耻，遂称病去郡，于父母墓前自誓辞官，不再出仕。见《晋书．卷八○．王羲之传》。后以誓墓指辞官归隐。