shì mù
shì biǎo
shì quàn
shì yán
shì sǐ
shì lìng
shì yuàn
shì jí
shì jiè
shì mù
shì yào
shì chéng
shì zhāng
shì xīn
shì xìn
shì cí
shì zhèng
shì gào
shì méng
shì mín
shì qīng
shì gǔ
shì rèn
shì zhì
shì shè
shì wén
shì fā
shì jiàn
shì jìn
shì yuē
shuǐ jiàn
shí jiàn
gū jiàn
jiě jiàn
sī jiàn
bǎo jiàn
zhé jiàn
fù jiàn
xǐ jiàn
zhòng jiàn
yú jiàn
xīng jiàn
jù jiàn
sǒng jiàn
gōng jiàn
cì jiàn
yí jiàn
jiǎo jiàn
sān jiàn
zhì jiàn
àn jiàn
làng jiàn
chǔ jiàn
pú jiàn
dài jiàn
míng jiàn
bá jiàn
fēng jiàn
wén jiàn
zhù jiàn
huā jiàn
líng jiàn
wú jiàn
xué jiàn
àn jiàn
dùn jiàn
bān jiàn
wán jiàn
chěng jiàn
chǐ jiàn
jué jiàn
fú jiàn
kūn jiàn
lóng jiàn
qǐng jiàn
cí jiàn
tuō jiàn
xióng jiàn
qīng jiàn
shū jiàn
bié jiàn
guān jiàn
gē jiàn
wǔ jiàn
dàn jiàn
huì jiàn
shì jiàn
dāo jiàn
tí jiàn
jiǎng jiàn
cì jiàn
tán jiàn
jī jiàn
zhàng jiàn
hēi jiàn
qí jiàn
kòu jiàn
qì jiàn
xiàng jiàn
yù jiàn
pèi jiàn
gǔ jiàn
fēng jiàn
qiāng jiàn
jiè jiàn
jīn jiàn
lì jiàn
huì jiàn
mài jiàn
yōng jiàn
gù jiàn
kuǎi jiàn
qín jiàn
cháng jiàn
xǔ jiàn
shuāng jiàn
shān jiàn
fēng jiàn
mù jiàn
guà jiàn
tí jiàn
fú jiàn
shì jiàn
xuán jiàn
tiào jiàn
fǔ jiàn
hàn jiàn
qīng jiàn
è jiàn
lùn jiàn
lù jiàn
bān jiàn
ōu jiàn
píng jiàn
jiàn jiàn
shuō jiàn
mái jiàn
duǎn jiàn
shǒu jiàn
zhàng jiàn
xiá jiàn
shén jiàn
⒈ 对着剑发誓。
引唐黄滔《蒋先辈启》之二：“若不激切擎丘，凄凉誓剑，岂谓脩文学古，何名励节砥躬！”
⒉ 上方宝剑。
引《七国春秋平话》卷上：“燕王曰：‘既拜将军为帅，有誓剑，何不诛之？’”
《三国志平话》卷上：“见一人托定金凤盘内，放着六般物件，是平天冠、袞龙服、无忧履、白玉圭、玉束带、誓剑。”
《清平山堂话本·风月瑞仙亭》：“乃拜长卿为中郎将，持节，拥誓剑、金牌，先斩后奏。”
皇帝授予出巡大臣的宝剑，可代表皇帝的权力。
誓shì(1)（动）表示决心依照说的话实行；发誓：～师。(2)（名）表示决心的话：宣～｜起～。
剑读音：jiàn剑jiàn（名）古代兵器；青铜或铁制成；长条形；一端尖；两边有刃；可以佩带。