fén tán
fén yú
fén sù
fén qǐ
fén sì
fén bāo
fén qiū
fén tián
fén yáng
fén zhú
fén lú
fén suǒ
fén dì
fén yǎn
fén bēi
fén shān
fén tái
fén fēng
fén quān
fén ān
fén lǒng
fén lǒng
fén yuán
fén zhào
fén cāng
fén jì
fén shān
fén duī
fén kē
fén lěi
fén huā
fén yíng
fén zhǒng
fén rǎng
fén líng
fén jí
fén chǎng
fén tǔ
fén jǐng
fén yuàn
fén piāo
fén diǎn
fén dūn
fén mù
fén cè
fén shǐ
fén tóu
fén shǒu
kàn mù
tiě mù
qiū mù
yú mù
sǎo mù
líng mù
biǎo mù
fén mù
gǒng mù
zhàn mù
shēng mù
xū mù
zǔ mù
xiāng mù
lǘ mù
sào mù
gǔ mù
lú mù
yí mù
qiáo mù
zhòu mù
fáng mù
shěng mù
shì mù
yá mù
bāng mù
dào mù
fén mù
sǎo mù
bài mù
tú mù
qiū mù
fēng mù
jì mù
yì mù
dào mù
cì mù
jiāo mù
xū mù
lǒng mù
fù mù
cí mù
yíng mù
biān mù
shì mù
shàng mù
gōng mù
qiān mù
gù mù
(.好工具)坟墓fénmù
(1) 安葬死者的坟头与墓穴
英tomb⒈ 古时称墓之封土成丘者为坟，平者为墓；对称有别，合称相通。后指埋葬死人的穴和上面的坟头。常特指祖坟。
引《周礼·地官·大司徒》：“安万民，一曰媺宫室，二曰族坟墓。”
《史记·郦生陆贾列传》：“足下中国人，亲戚昆弟坟墓在真定。”
《南史·虞寄传》：“且兵革已后，人皆厌乱，其孰能弃坟墓，捐妻子，出万死不顾之计，从将军於白刃之间乎？”
《二十年目睹之怪现状》第九四回：“你看筑起铁路来，坟墓也要迁让呢，何况祠堂！”
魏巍《东方》第六部第十一章：“杨雪的坟墓就在松风里的南山上。”
⒉ 古星名。属危宿，共四星。
引《星经》：“坟墓四星，在危下。”
《隋书·天文志中》：“虚南二星曰哭，哭东二星曰泣，泣、哭皆近坟墓。”
用土筑成高起的墓。