jì zhì
jì fù
jì zhǒng
jì sì
jì hòu
jì míng
jì jìn
jì lù
jì xí
jì shì
jì měi
jì qǐ
jì qīng
jì zhòu
jì yǎng
jì tǐ
jì qǔ
jì xīng
jì jiù
jì ér
jì yè
jì mǔ
jì pèi
jì chén
jì tǒng
jì zōng
jì dài
jì èr
jì bàn
jì zǐ
jì rì
jì gū
jì qiān
jì wǔ
jì bìng
jì guǐ
jì wèi
jì qīn
jì xù
jì shù
jì hǎo
jì zuò
jì jì
jì jué
jì niàn
jì gēng
jì sì
jì xù
jì chéng
jì shēng
jì gū
jì lì
jì tiān
jì zōng
jì huǒ
jì shào
jì guǐ
jì shòu
jì zuǎn
jì zhěn
jì bài
jì zhú
jì chéng
jì shì
jì zhú
jì rèn
jì jì
jì nǚ
jì chán
jì xù
lǚ shù
wú shù
zhuàn shù
dìng shù
pù shù
shān shù
huí shù
shuō shù
shēn shù
chēng shù
kǒu shù
bèi shù
jiǎng shù
jiè shù
jì shù
shēng shù
tiáo shù
yǐn shù
lùn shù
zūn shù
zhuàn shù
quán shù
piān shù
yù shù
jù shù
yǎn shù
qìng shù
gài shù
méi shù
qīng shù
kǎo shù
shān shù
qǐ shù
zōng shù
chēng shù
zǔ shù
zuǎn shù
bāo shù
wǎng shù
bǔ shù
jiǎng shù
xù shù
cì shù
shào shù
jiǎn shù
wù shù
zī shù
dān shù
xù shù
xì shù
bèi shù
miǎn shù
jì shù
qǐ shù
fěng shù
lùn shù
gòng shù
fù shù
bié shù
fū shù
zhuǎn shù
zhù shù
chuán shù
míng shù
jì shù
bǐ shù
bù shù
biān shù
zhuì shù
lì shù
zhēn shù
jiān shù
dì shù
dǎo shù
biǎo shù
píng shù
pī shù
chóng shù
xiě shù
é shù
sù shù
miáo shù
zì shù
shàng shù
tuī shù
shuō shù
chén shù
shēn shù
zhuī shù
xiáng shù
zhù shù
chuàng shù
zuǎn shù
继述jìshù
(1) 继承。继，承受，继承。述。遵循
例继述先烈.遗志。——孙文《黄花冈七十二烈士事略·序》英inherit;succeed;carry on;continue;go on;maitain;resume⒈ 继承。
引唐韩愈《顺宗实录五》：“惧忝传归之业，莫申继述之志。”
宋岳珂《桯史·陈了翁始末》：“主上修继述之效，閤下乃违志坏事。”
《续资治通鉴·宋钦宗靖康元年》：“蔡京用事二十年，以继述神宗为名，实挟王安石以图身利。”
陶成章《浙案纪略·教会源流考》：“以上各教门各洪门，皆有派别，有始倡者，有继述者。”
继承、接续。
如：「不能继述先人的遗业，是有志青年的遗憾。」
继jì(1)（动）继续；接续。～任｜中～线｜前赴后～。(2)（动）继而：初感头晕；～又吐泻。
述读音：shù述shù(1)（动）本义：遵循。(2)（动）陈说；叙述：口～｜重～。