miù tīng
miù yì
miù dùn
miù fǎ
miù yǔ
miù huò
miù chuán
miù làn
miù xiǎng
miù jiǎng
miù zhāng
miù jǔ
miù dú
miù jìn
miù de
miù jiàn
miù róng
miù rán
miù cí
miù lùn
miù wū
miù yán
miù lì
miù rèn
miù è
miù yì
miù zì
miù yì
miù hàn
miù wàng
miù ēn
miù rǒng
miù huì
miù yū
miù yōu
miù jì
miù cuò
miù ài
miù gōng
miù wéi
miù shuō
miù làng
miù wù
miù luè
miù jiā
miù quē
miù zhèng
miù lì
miù dá
miù suàn
miù zhí
miù lì
miù chǒu
miù shī
miù jiě
miù qiǎo
miù rǒng
miù dēng
miù lǐ
miù yuè
miù jì
miù mào
miù guān
miù tuī
miù zàn
miù chuǎn
miù jiàn
miù wù
miù tán
miù yào
miù luàn
miù pì
miù dàn
miù lòu
miù làn
miù yōu
miù pǐn
miù lòu
miù zhǒng
⒈ 虚空悠远。引申为荒诞无稽。
引《庄子·天下》：“庄周闻其风而悦之，以谬悠之説，荒唐之言，无端崖之辞，时恣纵而不儻，不以觭见之也。”
成玄英疏：“谬，虚也。悠，远也。”
宋苏轼《次韵周开祖长官见寄》：“此生岁月行飘忽，晚节功名亦谬悠。”
严复《救亡决论》：“方其为学也，必无谬悠影响之谈，而后其应事也，始无颠倒支离之患。”
谬miù（名）错误、差错。
悠读音：yōu悠yōu(1)（形）久；远：～久｜～扬。(2)（形）闲适；闲散：～然｜～闲。(3)（形）悠荡：颤～｜忽～｜晃～｜飘～｜转～。