yuán fāng
yuán cì
yuán láng
yuán chuí
yuán jūn
yuán qiáo
yuán wài
yuán tōng
yuán guān
yuán lǐng
yuán guǎn
yuán měi
yuán guāng
yuán wèi
yuán liáo
yuán quē
yuán quē
yuán biàn
yuán jǐng
yuán yuán
yuán chéng
yuán yuán
yuán shù
yuán fú
yuán gōng
yuán shān
yuán yuān
yuán pǐn
yuán ruì
yuè qiáo
yá qiáo
wǔ qiáo
shān qiáo
yán qiáo
hè qiáo
luán qiáo
hú qiáo
wēi qiáo
yuán qiáo
fǔ kuài
xiān qiáo
dān qiáo
mǐn qiáo
duàn qiáo
jiǔ qiáo
lú qiáo
yún qiáo
tī qiáo
yān qiáo
lǐng qiáo
sōng qiáo
chǔ qiáo
héng qiáo
hǎi qiáo
yán qiáo
pì qiáo
biān qiáo
lǐng qiáo
yuán qiáo
máo qiáo
⒈ 神话中的仙山名。
引《列子·汤问》：“渤海之东不知几亿万里，有大壑焉……其中有五山焉：一曰岱舆，二曰员嶠，三曰方壶，四曰瀛洲，五曰蓬莱。”
杨伯峻集释：“《释文》云：嶠，渠庙切，山鋭而高也。”
宋沉辽《陪客游山》诗：“峭岭想员嶠，横溪胜若耶。”
清魏源《湘江舟行》诗之三：“何时出此围，中宵梦员嶠。”
1. 人，工作或学习的人：员工。教员。演员。动员。复员。司令员。
2. 指团体组织中的人：成员。团员。党员。会员。
3. 周围：幅员辽阔。
4. 量词，常用于武将：一员小将。
峤读音：jiào,qiáo[ qiáo ]1. 山尖而高：峤岳。