yuán biàn
yuán quē
yuán pǐn
yuán yuān
yuán qiáo
yuán láng
yuán gōng
yuán tōng
yuán ruì
yuán chéng
yuán shù
yuán yuán
yuán fāng
yuán jūn
yuán guǎn
yuán fú
yuán wài
yuán shān
yuán chuí
yuán lǐng
yuán cì
yuán guān
yuán quē
yuán jǐng
yuán yuán
yuán měi
yuán liáo
yuán guāng
yuán wèi
kū láng
zhòng láng
jié láng
shān láng
lú láng
gē láng
xián láng
zhā láng
péng láng
zhōu láng
yán láng
yá láng
jiàn láng
bā láng
tián láng
cái láng
xīn láng
pǐn láng
liú láng
yì láng
xī láng
dùn láng
wén láng
hù láng
chéng láng
shěn láng
fǎ láng
jié láng
hǎi láng
ā láng
cáo láng
zhǎo láng
niǎn láng
máng láng
liè láng
tái láng
suǒ láng
guō láng
yǔ láng
fèng láng
shū láng
cūn láng
huì láng
mǎ láng
lín láng
xiāo láng
qián láng
zhāi láng
shěng láng
niú láng
míng láng
cháo láng
máng láng
liù láng
bàn láng
bù láng
shí láng
èr láng
hù láng
xuān láng
xiān láng
lù láng
jùn láng
màn láng
huān láng
biàn láng
xīng láng
jǐn láng
féng láng
hú láng
yú láng
xiè láng
qián láng
wài láng
yán láng
dāng láng
liǔ láng
yuán láng
bǔ láng
ruǎn láng
hé láng
sūn láng
shì láng
xuǎn láng
nǎi láng
bīn láng
qīng láng
hān láng
xiàng láng
nèi láng
yán láng
yù láng
fěn láng
tán láng
fó láng
sàn láng
dōng láng
sān láng
huò láng
mén láng
cháng láng
huā láng
fù láng
shī láng
lǎo láng
jiāng láng
zhuàng láng
zhōng láng
xiǎo láng
nǚ láng
ér láng
pān láng
wǔ láng
yù láng
zhū láng
chén láng
wǎn láng
wàng láng
xíng láng
jiǎng láng
zhào láng
lìng láng
zhú láng
qíng láng
⒈ 员外郎的省称。参见“员外郎”。
引宋洪迈《夷坚支志甲·徐防御》：“君命禄粗尔，却当以子贵，如能早致仕，可生封员郎。”
1. 人，工作或学习的人：员工。教员。演员。动员。复员。司令员。
2. 指团体组织中的人：成员。团员。党员。会员。
3. 周围：幅员辽阔。
4. 量词，常用于武将：一员小将。
郎读音：láng,làng[ láng ]
1. 对年轻男子的称呼：大郎。郎才女貌。
2. 对某种人的称呼：货郎。女郎。
3. 旧时妻称夫或情人：郎君。
4. 封建时代的官名：郎中（ａ．古官名；ｂ．中医医生）。侍郎。员外郎。
5. 姓。
[ làng ]
1. 〔屎壳郎〕“蜣螂”的俗称。