qǐ dì
xīn dì
jiāo dì
hūn dì
bié dì
sī dì
lǐ dì
liè dì
chàng dì
gòu dì
bì dì
bù dì
kāi dì
běn dì
guǎn dì
yìn dì
lú dì
dāo dì
zhái dì
lù dì
xià dì
bǔ dì
pǐn dì
jiā dì
zǔ dì
shān dì
guān dì
shì dì
quán dì
zhù dì
yù dì
chà dì
fǔ dì
hé dì
guī dì
mò dì
zhǔ dì
piān dì
juàn dì
rù dì
wài dì
gù dì
běi dì
mén dì
cì dì
lù dì
yí dì
jiǎ dì
huái dì
bān dì
háng dì
luò dì
shī dì
cì dì
suǒ dì
cè dì
jiù dì
zhuó dì
kǎo dì
láng dì
shēng dì
cí dì
míng dì
dǐ dì
quán dì
yǐ dì
fǎng dì
qīng dì
chéng dì
gōng dì
zhōng dì
gāo dì
lián dì
kè dì
pǔ dì
jiù dì
pèi dì
de dì
fān dì
jí dì
děng dì
hái dì
kē dì
xù dì
dōng dì
dēng dì
lián dì
擢第zhuódì
(1) 科举考试及第
.英pass the civil examination in old China⒈ 科举考试及第。
引《隋书·柳謇之传》：“因奏入国子，以明经擢第。”
唐封演《封氏闻见记·贡举》：“进士初擢第，头上七尺焰光。”
宋叶绍翁《四朝闻见录·华子西》：“右庠诸生，以武策擢第。”
金董解元《西厢记诸宫调》卷七：“君瑞擢第后，以才授翰林学士。”
考中、登第。
擢zhuó(1)（动）〈书〉拔：～发难数。(2)（动）〈书〉提拔：～什。
第读音：dì第dì(1)（名）次序：次～。(2)（名）表词序的词头：～二。(3)（名）科举时代称考中叫及第；没有考中的叫落第。(4)（名）封建社会官僚和贵族的大宅子：府～。(5)（连）但是。