bù jiǎ
shǔ jià
shì jià
bǐng jiǎ
kuān jiǎ
jiàng jiǎ
kāi jiǎ
cháo jiǎ
dù jià
diào jiǎ
zuò jiǎ
qiú jià
xún jiǎ
bǐ jiǎ
jiè jiǎ
róng jiǎ
zōng jiǎ
yī jiǎ
cì jiǎ
shǎng jiǎ
chūn jià
jiǎo jiǎ
huǎng jiǎ
xiàn jiǎ
jìn jiǎ
jiāo jiǎ
qīng jiǎ
zào jiǎ
xiāng jiǎ
bèi jiǎ
xiào jiǎ
jié jià
jìn jiǎ
fān jiǎ
hán jià
xù jiǎ
dài jiǎ
gào jià
xiū jià
tiān jiǎ
fú jiǎ
hūn jià
lài jià
gōng jià
quán jiǎ
wú jiǎ
zhāo jiǎ
shēng jiǎ
kōng jiǎ
sī jiǎ
chān jiǎ
bìng jià
yè jiǎ
qǐng jià
yōu jiǎ
dǐ jiǎ
nián jià
xiāo jià
zuò jiǎ
ráo jiǎ
fù jiǎ
fù jiǎ
shì jiǎ
nòng jiǎ
gǔ jiǎ
hái jiǎ
zhēn jiǎ
qǐ jiǎ
xū jiǎ
chān jiǎ
jiān jiǎ
piě jiǎ
dǎ jiǎ
zhǔn jià
lì jià
lái jiǎ
chǎn jià
gěi jiǎ
dēng jiǎ
lìn jiǎ
ēn jiǎ
mǎn jiǎ
chāo jiǎ
zhāng jiǎ
zhuāng jiǎ
shè jiǎ
fú jiǎ
liè jiǎ
cān jiǎ
èr jiǎ
sāng jià
fàng jià
zhuó jiǎ
jǔ jiǎ
lǐn jiǎ
dōng jià
pī jià
⒈ 犹驾御。
引汉赵晔《吴越春秋·勾践入臣外传》：“反国修德，遂讨其讎。擢假海内，若覆手背。天下宗之，功垂万世。”
擢zhuó(1)（动）〈书〉拔：～发难数。(2)（动）〈书〉提拔：～什。
假读音：jiǎ,jià[ jiǎ ]1. 不真实的，不是本来的，与“真”相对：假山。假话。假冒。假释。假死。虚假。真假。弄虚作假。
2. 借用，利用：假借。假货。假道（借路）。假手（利用他人为自己办事）。假公济私。不假思索（用不着想）。
3. 〔假名〕日本文所用的字母，多借用汉字的偏旁。楷书称“片假假”，草书称“平假假”。
4. 据理推断，有待验证的：假设。假使。假令。假如。假若。