mén kēng
tiào kēng
bīn kēng
xuè kēng
dūn kēng
huī kēng
dàn kēng
tǔ kēng
tián kēng
qín kēng
jī kēng
zào kēng
xuě kēng
jǐng kēng
fàn kēng
dòu kēng
páo kēng
fén kēng
qiān kēng
nuǎn kēng
qióng kēng
māo kēng
ní kēng
máo kēng
āo kēng
zhà kēng
máo kēng
dōng kēng
dīng kēng
láo kēng
jīn kēng
dōu kēng
shān kēng
jiǔ kēng
dēng kēng
nuǎn kēng
lú kēng
fèn kēng
gān kēng
jiāo kēng
qì kēng
yín kēng
qǐ kēng
tóng kēng
shā kēng
huǒ kēng
wāng kēng
tàn kēng
xiàn kēng
jī kēng
kuàng kēng
yáo kēng
shēn kēng
zēng kēng
shuǐ kēng
zhào kēng
xiǎo kēng
shā kēng
窑坑yáokēng
(1) 为取土制砖瓦陶器而挖成的坑
英pit为挖掘陶、瓷器的原料土,而造成的坑洞。
窑yáo(1)(名)烧制砖瓦陶瓷等的建筑物:砖~|煤~。(2)(名)指土法生产的煤矿。(3)(名)窑洞。(4)(名)〈方〉指妓院。
坑读音:kēng坑kēng(1)(名)(~儿)洼下去的地方。(2)(名)(名)地洞;地道:~道|矿~。(3)(名)(动)古时指活埋人:~杀|焚书~儒。(4)(名)(动)坑害:~人。(5)(名)(Kēnɡ)姓。