tóng yá
sāi yá
dú yá
bāo yá
shí yá
kē yá
rǔ yá
pán yá
chéng yá
chū yá
bǎn yá
zī yá
yán yá
huàn yá
qín yá
qiāo yá
jiāo yá
bó yá
zhān yá
diān yá
gè yá
quǎn yá
yā yá
jiān yá
zhù yá
jiǎo yá
zhōng yá
qīng yá
chóng yá
bào yá
xíng yá
jié yá
nǔ yá
mǎ yá
zī yá
chōng yá
liáo yá
méng yá
qiā yá
mén yá
zī yá
bǔ yá
pái yá
héng yá
cuì yá
chā yá
yuè yá
chóng yá
mà yá
zé yá
chuáng yá
kè yá
fā yá
gōng yá
dí yá
chà yá
sǎng yá
bīng yá
liù yá
yáo yá
jiāng yá
chǐ yá
bì yá
shǔ yá
jiáo yá
zhǎo yá
huái yá
gāo yá
dǎ yá
tuó yá
fó yá
jiān yá
cāng yá
chú yá
chū yá
dà yá
jī yá
liáo yá
wǔ yá
guān yá
jù yá
ōu yá
jié yá
lóng yá
nǎi yá
láng yá
gēn yá
mó yá
nán yá
lù yá
kè yá
jiāo yá
jiàn yá
jū yá
lín yá
huō yá
dào yá
tiǎo yá
jù yá
dǎo yá
chē yá
zhòng yá
jù yá
tóng yá
pán yá
shì yá
jǐ yá
hóng yá
mà yá
liè yá
gē yá
chá yá
yǎo yá
nǎi yá
xiàng yá
héng yá
áo yá
hǔ yá
jiǎ yá
niè yá
lòu yá
lán yá
kè yá
jīn yá
mó yá
láng yá
kuí yá
yù yá
bá yá
cáo yá
chái yá
⒈ 舜时乐官夔与春秋时精于琴艺者伯牙的并称。借指精通音乐的人。
引汉扬雄《甘泉赋》：“阴阳清浊穆羽相和兮，若夔牙之调琴。”
《晋书·庾怿传》：“管弦繁奏， 夔牙先聆其音。”
南朝梁江淹《水上神女赋》：“嬪杨不足闻知， 夔牙焉能委悉。”
1.古代传说中一种形状像龙而只有一足的动物。
2.夔州，古地名，在今重庆奉节一带。
牙读音：yá牙yá(1)（名）牙齿：门～｜镶～｜～医。(2)（名）特指象牙：～筷｜～章。(3)（名）形状像牙齿的东西：～子。(4)（名）（Yá）姓。牙yá（名）（～子）旧时为买卖双方撮合从中取得佣金的人。