niè yuān
niè bì
niè chū
niè lèi
niè yá
niè yá
niè hǎi
niè zhàng
niè dǎng
niè lóng
niè miáo
niè shù
niè chǒng
niè gēn
niè chù
niè dú
niè xiāng
niè niǎo
niè shù
niè zhǒng
niè xī
niè qiān
niè yuān
niè chén
niè sūn
niè yì
niè niè
niè mén
niè zǐ
niè xīng
niè chén
niè fēng
niè yǔ
niè qiè
niè bào
niè zhài
yā yá
liáo yá
dǎo yá
mà yá
chā yá
nǎi yá
pán yá
bīng yá
nǎi yá
nán yá
mó yá
bì yá
láng yá
zhù yá
gē yá
gāo yá
mà yá
bǔ yá
zhōng yá
chóng yá
shì yá
jiān yá
chōng yá
chū yá
lán yá
quǎn yá
zhǎo yá
zhòng yá
hǔ yá
lín yá
cāng yá
chà yá
qiāo yá
yuè yá
dí yá
gōng yá
chóng yá
chū yá
chē yá
nǔ yá
tuó yá
dào yá
kē yá
jù yá
qīng yá
jū yá
zé yá
bó yá
kè yá
jǐ yá
chǐ yá
gēn yá
pái yá
huái yá
tóng yá
bào yá
liù yá
mén yá
zī yá
bǎn yá
chéng yá
yán yá
jiāo yá
dǎ yá
kè yá
áo yá
huàn yá
láng yá
chuáng yá
qiā yá
chái yá
méng yá
pán yá
huō yá
bāo yá
jù yá
jī yá
dú yá
shí yá
chú yá
yù yá
dà yá
kuí yá
hóng yá
lóng yá
liè yá
héng yá
mǎ yá
tóng yá
jié yá
héng yá
jiān yá
xíng yá
xiàng yá
jīn yá
zhān yá
wǔ yá
jiǎo yá
tiǎo yá
diān yá
jiāng yá
qín yá
jiàn yá
bá yá
yǎo yá
lù yá
fā yá
fó yá
mó yá
kè yá
yáo yá
cáo yá
shǔ yá
zī yá
jiáo yá
sāi yá
cuì yá
jiāo yá
jiǎ yá
ōu yá
lòu yá
niè yá
jié yá
liáo yá
sǎng yá
jù yá
zī yá
gè yá
chá yá
rǔ yá
guān yá
⒈ 亦作“孽芽”。亦作“孼牙”。祸端，灾祸的苗头。 唐韩愈《平淮西碑》：“至于玄宗，受报收功，极炽而丰，物众地大，孽牙其间。
引肃宗、代宗，德祖顺考，以勤以容，大慝适去，稂莠不薅，相臣将臣，文恬武嬉，习熟见闻，以为当然。”
宋岳珂《经进百韵诗》：“永祐当临御，重熙极泰亨。物穷隍土復，地大孽牙萌。蠢尔戎真裔，违吾海上盟。”
明刘基《煌煌京洛行》：“用人混哲否，孽芽出萧墙。兄弟相啖食，同气成豺狼。”
明唐顺之《王御史毅斋诔》：“丙寅初元，是生孼牙，谁为其虺，忽焉为蛇。”
孽niè(1)（名）邪恶：妖～。(2)（名）罪恶：造～。
牙读音：yá牙yá(1)（名）牙齿：门～｜镶～｜～医。(2)（名）特指象牙：～筷｜～章。(3)（名）形状像牙齿的东西：～子。(4)（名）（Yá）姓。牙yá（名）（～子）旧时为买卖双方撮合从中取得佣金的人。